১৯৮৩ৰ অসম বিধানসভা নিৰ্বাচন

অসম বিধানসভা নিৰ্বাচন, ১৯৮৩

১৯৭৮ ← ১৯৮৩ → ১৯৮৫

নিৰ্বাচনৰ পূৰ্বৰ মুখ্যমন্ত্ৰী ৰাষ্ট্ৰপতি শাসন মুখ্যমন্ত্ৰী হিতেশ্বৰ শইকীয়া কংগ্ৰেছ

১৯৮৩ৰ অসম বিধানসভা নিৰ্বাচন স্বাধীনোত্তৰ অসমৰ ৮ম বিধানসভা নিৰ্বাচন। অবৈধ অনুপ্ৰবেশৰ বিৰুদ্ধে ১৯৭৯ত আৰম্ভ হোৱা অসম আন্দোলন প্ৰবল ৰূপ ধাৰণ কৰিছিল। ইতিমধ্যে ৭ম বিধানসভাৰ কাৰ্যকাল শেষ হবলৈ হোৱাত চৰকাৰে নতুনকৈ বিধানসভাৰ নিৰ্বাচনৰ নিৰ্বাচন ঘোষণা কৰিলে।^[1] কিন্তু আন্দোলনকাৰী পক্ষই এই নিৰ্বাচন বৰ্জন কৰাৰ আহ্বান দিয়াত ১২৬টা সমষ্টিৰ সলনি ১০৯টা সমষ্টিতহে নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হয়। ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ ১৬টা সমষ্টিত চৰকাৰে নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত কৰিব নোৱাৰিলে। ৭৬-বিশ্বনাথ বিধানসভা সমষ্টিৰ এজন প্ৰাৰ্থীৰ মৃত্যু হোৱাত তাতো নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত নহ’ল।^[2]

৭ম বিধানসভাৰ কাৰ্যকালচোৱাত অসমৰ ৰাজনৈতিক ইতিহাসত যথেষ্ঠ উত্থান-পতন দেখা যায়। জনতা পাৰ্টিৰ ৬০খন আসন তথা অন্য দলৰ সমৰ্থনত গোলাপ বৰবৰাই মুখ্যমন্ত্ৰী হিচাপে কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণ কৰাৰ পিছতে অসম আন্দোলন আৰম্ভ হয়। এইখন বিধানসভাৰ পৰা চাৰিজনকৈ মুখ্যমন্ত্ৰী অসমে লাভ কৰে। তাৰোপৰি এই সময়চোৱাত ৰাজ্যখন তিনিবাৰকৈ মুঠ ৯০১ দিন ৰাষ্ট্ৰপতি শাসনৰ অধীনত থাকে। দলত বিসম্বাদ আৰম্ভ হোৱাত ১৯৭৯ৰ ৪ ছেপ্তেম্বৰত বৰবৰা চৰকাৰৰ পতন ঘটে আৰু যোগেন্দ্ৰনাথ হাজৰিকা মুখ্যমন্ত্ৰী হয়। কিন্তু হাজৰিকায়ো মাত্ৰ ৯৪ দিনহে মুখ্যমন্ত্ৰী হৈ থাকিবলৈ পায়। তাৰপিছত একে বছৰৰে ১২ ডিচেম্বৰৰ পৰা আৰম্ভ হয় ৰাষ্ট্ৰপতিৰ শাসন।^[3]

ইতিমধ্যে কেন্দ্ৰত জনতা চৰকাৰৰ পতন হয় আৰু ১৯৮০ৰ ১৪ জানুৱাৰীত ইন্দিৰা গান্ধীয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰী ৰূপে দায়িত্বভাৰ গ্ৰহণ কৰে। সেই বছৰৰ ৬ ডিচেম্বৰত চৈয়দা আনোৱাৰা টাইমূৰৰ মুখ্যমন্ত্ৰিত্বত এখন ইন্দিৰা কংগ্ৰেছৰ চৰকাৰ গঠিত হয়। ইন্দিৰা কংগ্ৰেছৰ যদিও মাত্ৰ ৮জনহে বিধায়ক আছিল, বিভিন্ন প্ৰলোভনেৰে আন দলৰ ৪৩জন বিধায়কক ইন্দিৰা কংগ্ৰেছলৈ আনি লয়। ইয়াৰ ভিতৰত শৰৎ চন্দ্ৰ সিংহ নেতৃত্বাধিন কংগ্ৰেছৰ হিতেশ্বৰ শইকীয়াও আছিল। টাইমূৰৰ চৰকাৰৰো পতন ঘটাত ১৯৮১ৰ ৩০ জুনৰ পৰা দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে অসম ৰাষ্ট্ৰপতি শাসনৰ অধীনলৈ আহে। ১৯৮২ৰ ১৩ জানুৱাৰীত কেশৱ চন্দ্ৰ গগৈ মুখ্যমন্ত্ৰীৰ আসন অধিষ্ঠিত হয় যদিও প্ৰয়োজনীয় সংখ্যক বিধায়কৰ সমৰ্থন গোটাব নোৱাৰাত ৬৬ দিন পিছতে গগৈ মন্ত্ৰীসভাৰ পতন ঘটে। পুনৰ অসমত ৰাষ্ট্ৰপতি শাসন প্ৰবৰ্তন হয় আৰু ই পৰৱৰ্তী নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হোৱালৈ চলি থাকে।^[1]

১৯৮৩ চনৰ ৫ জানুৱাৰীত কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে ১৪, ১৭ আৰু ২০ ফেব্ৰুৱাৰীত নিৰ্বাচন পাতিব বুলি ঘোষণা কৰে। ভোটাৰ তালিকা সংশোধন নকৰাকৈ নিৰ্বাচন নাপাতিবলৈ আন্দোলনৰ নেতৃবৃন্দই দাবী জনায় আৰু এই নিৰ্বাচন বৰ্জন আৰু প্ৰতৰোধ কৰিবলৈ ৰাইজক আহ্বান জনায়। বিভিন্ন হিংসাত্মক ঘটনাৰ মাজত নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হয় যদিও ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ অসমীয়া অধ্যুষিত অঞ্চলত ভোটদানৰ হাৰ কম হয়।^[1]