Іван Ігнатавіч Малышэўскі
Іван Ігнатавіч Малышэ́ўскі[1] (13 ліпеня 1828 — 11 студзеня 1897) — рускі гісторык царквы, славіст, асветнік, пісьменнік, доктар багаслоўя (1873). БіяграфіяНарадзіўся ў мястэчку Нягневічы Навагрудскага павета Мінскай губерні ў сям’і святара. Скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча ў 1843 годзе, Мінскую духоўную семінарыю ў 1849 годзе, Кіеўскую духоўную акадэмію ў 1853 годзе. У 1853—1861 гадах бакалаўр, у 1861—1862 гадах экстраардынарны прафесар, з 1862 года ардынарны прафесар Кіеўскай духоўнай акадэміі[2]. Выкладаў рускую гісторыю і гісторыю рускай царквы. У 1873 годзе за дысертацыю «Александрийский патриарх Мелетий Пигас и его участие в делах Русской Церкви» атрымаў ступень доктара багаслоўя[3]. Памёр І. І. Малышэўскі 11 студзеня 1897 года. Пахаваны на Шчакавіцкіх могілках Кіеўскага Брацкага манастыра[3]. Навуковая і грамадская дзейнасцьАўтар шэрагу кніг і артыкулаў па гісторыі царквы, праблемах народнай адукацыі і царкоўнага жыцця ў Расіі[2]. Сярод яго прац «Творы св. Кірылы Тураўскага з апісаннем яго жыцця» (1878), «Кірыл і Мяфодзій» (1885), «Заходняя Русь» у барацьбе за веру і народнасць" (вып. 1, 1895) і інш. Быў прыхільніка агульнаславянскага культурнага адзінства, аднак не выказваў схільнасцей да рускага панславізму[1]. Быў членам Маскоўскага археалагічнага таварыства, Рускага археалагічнага інстытута ў Канстанцінопалі, Кіеўскай археалагічнай камісіі, правадзейным членам Кіеўскага аддзялення Славянскага дабрачыннага таварыства і інш. У якасці члена будаўнічага камітэта І. І. Малышэўскі прымаў удзел у будаўніцтве і канчатковай аздабленні Кіева-Уладзімірскага сабора, ганаровым старастам якога ён быў пасля абраны[2]. Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia