Іван Кірылавіч Вальваценка

Іван Кірылавіч Вальваценка
Іван Кірылавіч Вальваценка
Дата нараджэння	15 красавіка 1915
Месца нараджэння	Мазалава, Мсціслаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	1996
Месца смерці	Львоў, Львоўскі гарадскі савет, Львоўская вобласць, Украіна;
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	Расійская імперыя; СССР
Гады службы	1937—1946
Званне	Старшы лейтэнант
Бітвы/войны	Савецка-фінская вайна, ; Вялікая Айчынная вайна: Курская бітва; Берлінская аперацыя; Пражская аперацыя;
	Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
У адстаўцы	Маёр Маёр

Іва́н Кіры́лавіч Вальваце́нка (15 красавіка 1915, в. Мазалава, Мсціслаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя (цяпер Мсціслаўскі раён Магілёўскай вобласці Беларусі) — 1996) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, камандзір танкавай роты 56-й гвардзейскай танкавай брыгады 7-га гвардзейскага танкавага корпуса 3-й гвардзейскай танкавай арміі 1-га Украінскага фронту, гвардыі старшы лейтэнант. Герой Савецкага Саюза^[1].

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям'і селяніна. Беларус, атрымаў пачатковую адукацыю.

У Чырвонай Арміі з 1937 года. Удзельнік паходу савецкіх войскаў у Заходнюю Украіну і Заходнюю Беларусь ў 1939 годзе, савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 гадоў^[1]. У 1939 годзе скончыў курсы малодшых лейтэнантаў. Пазней — танкавую школу (1941).

У дзеючай арміі — з чэрвеня 1941 года^[1]. Удзельнік абароны Львова, Масквы, Ленінграда, Курскай бітвы; а таксама вызвалення Украіны, Берлінскай і Пражскай аперацый.

Танкавая рота 56-й гвардзейскай танкавай брыгады, якой камандаваў гвардыі старшы лейтэнант Іван Вальваценка, удзельнічала ў баях за Кіеў^[1]^[2].

Асабіста на сваім танку ён падбіў 2 сярэдніх танка суперніка, знішчыў 9 гармат і некалькі дзесяткаў гітлераўцаў. 5 лістапада 1943 года рота перарэзала шашы Кіеў — Жытомір^[1]. Вальваценка быў паранены, але на працягу некалькіх гадзін разам з экіпажам працягваў бой, пакуль не падышла дапамога^[1]^[3].

Член ВКП (б)/КПСС з 1944 года. З 1946 гады маёр Вальваценка — у запасе. Да 1979 працаваў на львоўскім заводзе кінескопаў. Жыў у Львове.

Памёр у 1996 годзе^[4].

Узнагароды

Званне Героя Савецкага Саюза прысвоена 10 студзеня 1944 года^[5].
Узнагароджаны ордэнам Леніна, двума ордэнамі Айчыннай вайны 1 ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга і медалямі, сярод якіх медаль «За доблесную працу».