Ігар Станіслававіч Нагорскі

Ігар Станіслававіч Нагорскі
Ігар Станіслававіч Нагорскі
Дата нараджэння	18 лютага 1931
Месца нараджэння	Бабруйск, Бабруйскі раён, БССР, СССР;
Дата смерці	13 мая 2006 (75 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Грамадзянства	Беларусь;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	механізацыя сельскай гаспадаркі[d]
Месца працы	Інстытут прыродакарыстання НАН Беларусі; Навукова-практычны цэнтр НАН Беларусі па механізацыі сельскай гаспадаркі;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1978)
Навуковае званне	прафесар (1980); акадэмік НАН Беларусі (2003); правадзейны член РАСГН[d]; акадэмік Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь[d]; прафесар[d];
Альма-матар	Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія;
Узнагароды

Ігар Станіслававіч Нагорскі (18 лютага 1931, г. Бабруйск — 13 мая 2006) — беларускі вучоны ў галіне механізацыі і аўтаматызацыі сельскай гаспадаркі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2003), акадэмік Расійскай акадэміі сельскагаспадарчых навук (1991), Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь (1992—2002), доктар тэхнічных навук (1978), прафесар (1980).

Біяграфія

Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1953).

З 1956 года старшы інжынер, малодшы, старшы навуковы супрацоўнік Інстытута торфу АН БССР. З 1961 года старшы навуковы супрацоўнік, у 1964—1980 гадах загадчык лабараторыі і аддзела, у 1980—1983 гадах намеснік дырэктара па навуковай рабоце, у 1983—1998 гадах дырэктар Цэнтральнага навукова-даследчага інстытута механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі Нечарназёмнай зоны СССР (з 1994 года БелНДІ механізацыі сельскай гаспадаркі), у 1998—1999 гадах галоўны навуковы супрацоўнік, з 1999 гадах саветнік пры дырэкцыі Інстытута механізацыі сельскай гаспадаркі НАН Беларусі. Адначасова ў 1984—1998 гадах генеральны дырэктар навукова-вытворчага аб’яднання «Белсяльгасмеханізацыя». У 1992—1998 гадах акадэмік-сакратар Аддзялення механізацыі і энергетыкі Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь^[1].

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1979), медалямі.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя даследаванні прысвечаны пытанням тэхналогіі і сродкаў механізацыі сельскай гаспадаркі. Прапанаваў эксперыментальна-тэарэтычны аналіз эфектыўнасці функцыянавання і аптымізацыю метадамі матэматычнага мадэлявання параметраў сельскагаспадарчых машын на стадыі іх праектавання. Распрацаваў палажэнні па даследаванні мабільных сельскагаспадарчых агрэгатаў ва ўмовах нестацыянарных выпадковых уздзеянняў. Унёс уклад у абгрунтаванне ацэначных паказчыкаў і шляхоў фарміравання рацыянальнай сістэмы сельскагаспадарчых машын. Пад яго кіраўніцтвам створаны эфектыўныя сельскагаспадарчыя машыны новага пакалення, якія забяспечваюць высокую ступень рэсурсазберажэння пры вытворчасці сельскагаспадарчай прадукцыі за кошт адаптацыі іх рабочых органаў да глебы, раслін і апрацоўваных сельскагаспадарчых матэрыялаў, а таксама дзякуючы высокаму ўзроўню ўніфікацыі.

Аўтар больш за 420 навуковых прац, у тым ліку 18 кніжных выданняў, больш за 60 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходствы і патэнтаў.

Бібліяграфія

Оптимизация сложных систем механизированного сельскохозяйственного производства. Мн., 1976.
Моделирование сельскохозяйственных агрегатов и их систем управления. Л., 1979 (в соавт.).
Механизация процессов химизации и экология. Мн.,1993 (в соавт.).