Імператрыца Сяаічунь
Імператрыца Сяаічунь (23 кастрычніка 1727 — 28 лютага 1775), з маньчжурскага жоўтасцяжнага з аблямоўкай клана Вэйгія, была жонкай імператара Цяньлуна. Яна была маладзейшая за яго на 16 гадоў. Яе старэйшы сын, які застаўся ў жывых, стаў імператарам Цзяцынам. БіяграфіяПаходжаннеАсабістае імя імператрыцы Сяаічунь не зафіксавана ў гісторыі. Па нараджэнні яна была ханьскай кітаянкай буі-ага Жоўтага сцяга з аблямоўкай.
Эпоха ЮнчжэнЛэдзі Вэй нарадзілася ў дзявяты дзень дзевятага месячнага месяца на пятым годзе праўлення імператара Юнчжэна, што ў перакладзе азначае 23 кастрычніка 1727 года па Грыгарыянскім календары. Эпоха ЦяньлунНевядома, калі лэдзі Вэй увайшла ў Забаронены горад у якасці пакаёўкі. У 1745 годзе яна атрымала тытул «Высакародная дама». 9 снежня 1745 года яна была ўзведзена ў ранг «Наложніцы Лін» з «Лін» (令) што азначае «разумная і прыемная». 20 мая 1749 года яна атрымала званне «супруга Лін», і хоць на той момант у яе яшчэ не было дзяцей, імператар Цяньлун яе абагаўляў, апісваючы як далікатную і прыгожую. 10 жніўня 1756 года, калі ёй было дваццаць дзевяць гадоў, яна нарадзіла сёмую дачку імператара, прынцэсу Хэцзін. Праз год, 31 жніўня 1757 года, яна нарадзіла 14-га сына Юнлу, які заўчасна памёр 3 мая 1760 года, а 17 жніўня 1758 года нарадзіла дзевятую дачку, прынцэсу Хекэ. 3 лютага 1760 года Наложница Лін была узведзена ў званне «Высакародная наложніца Лін». 13 лістапада 1760 года яна нарадзіла імператару 15-га сына Юн’яня, а 13 студзеня 1763 года — 16-га сына, які заўчасна памёр 6 мая 1765 года. У 1765 годзе, падчас паездкі ў Ханчжоу, імператрыца Нара трапіла ў няміласць і была адпраўлена назад у Забаронены горад для зняволення. Сапраўдная прычына падзення імператрыцы застаецца прадметам дыскусій. Што б ні здарылася, калі яны вярнуліся ў Забаронены горад, імператар пазбавіў імператрыцу яе паўнамоцтваў і 28 ліпеня павысіў высакародную супругу Лін да «Імператарскай высакароднай супругі». 17 чэрвеня 1766 года яна нарадзіла 17-га сына Юнліня. Імператрыца Нара памерла 19 жніўня 1766 года, і імператар не прызначыў новую імператрыцу. Тым не менш, Імператарская высакародная супруга, якая меў самы высокі ранг сярод усіх сужонак, была пастаўлена адказнай за імператарскі гарэм. Як і яе гаспадар, яна беражліва распараджалася палацавымі фондамі і кіравала канфуцыянскімі рытуаламі. Яна таксама суправаджала імператара Цяньлуна ў яго паездках на гару Тай, у правінцыю Жэхэ і раёны на поўдзень ад ракі Янцзы. На трыццаць восьмым годзе свайго праўлення імператар вырашыў таемна выбраць сабе спадчынніка. У той час жылі сем яго сыноў, але ён вырашыў выбраць Юн’яня, які не быў выбітным, але быў працавітым і сціплым. Ішоў час, Імператарская высакародная супруга ўсё больш хварэла. 9 лютага 1775 года памерла яе старэйшая дачка прынцэса Хэцзін, і няшчасная навіна пагоршыла яе стан. Яна памерла ад хваробы 28 лютага 1775 года ва ўзросце 47 гадоў. 12 сакавіка 1775 года ёй пасмяротна быў прысвоены тытул «Імператарская высакародная супруга Ліньі», а 19 лістапада яна была пахавана ў маўзалеі Ю ў комплексе магіл Усходняй Цын пасля грандыёзных пахаванняў, куды больш царскіх, чым патрабаваў статус Імператарскай высакароднай супругі. Яна была пахавана з правага боку ад месца пахавання імператара, а яго першая жонка, імператрыца Сяасяньчунь, была пахавана з левага боку. Пасля рабавання магілы Маўзалея Ю ў 1928 годзе падчас агляду высветлілася, што яе астанкі добра захаваліся. Эпоха Цзяцын9 лютага 1796 года імператар Цяньлун адрокся ад прастола і стаў імператарам у адстаўцы. Юн’янь быў узведзены на трон як імператар Цзяцын. Калі Цяньлун абвясціў аб сваім пераемніку, ён таксама пасмяротна ўзвысіў Імператарскую высакародную супругу Ліньі да «Імператрыцы Сяаі». Пасля смерці імператара Цяньлуна 7 лютага 1799 года імператар Цзяцын ушанаваў свою маці пасмяротным тытулам «Імператрыца Сяаічунь». Тытулы
Дзеці
Галерэя
У мастацкай літаратуры і масавай культуры
ЗноскіЛітаратура
|
||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
