Імператрыца Чжу (дынастыя Сун)

Імператрыца Чжу
Нараджэнне	1102[1] Кайфэн, Kaifeng Fu[d], Jingji[d], Паўночная Сун[d]
Смерць	1127[1]
Бацька	Zhu Bocai[d][2]
Муж	Emperor Qinzong of Song[d][2]
Дзейнасць	паэзія[3]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Імператрыца Чжу (1102 – 1127) — кітайская імператрыца з дынастыі Сун, жонка імператара Цынь-цзуна з Сун  (руск.) (бел..

Чжу нарадзілася ў Бяньцзіне ў 1102 годзе^[4]. Яна стала першай жонкай на Цынь-цзуна ў 1116 годзе. У 1126 годзе імператар Хуэй-цзун адрокся ад прастола на карысць свайго сына, імператара Цынь-цзуна. Чжу, як яго першая жонка, была прызначана на пасаду імператрыцы.

У 1127 годзе сталіца дзяржавы Бяньцзін была захоплена чжурчжэнямі падчас цзінь-сунскай вайны  (укр.) (бел.. Імператар Цынь-цзун быў скінуты, і ён, а таксама яго папярэднік імператар Хуэй-цзун і большая частка імператарскай сям'і  (англ.) (бел. і двара, больш за 3000 чалавек, былі схоплены і сасланы ў Маньчжурыю ў выніку так званага Цзінканскага інцыдэнту^[5].

Спачатку іх даставілі ў сталіцу чжурчжэняў, многія з іх памерлі па дарозе. Імператарскія супругі, наложніцы, палацавыя жанчыны і еўнухі, якія трапілі ў палон, былі размеркаваны сярод чжурчжэняў у якасці рабоў. Яе цесцю было дазволена пакінуць пяць сваіх жонак, у тым ліку яго імператрыцу, таму што яны былі занадта старыя, каб прадстаўляць цікавасць у якасці ваенных узнагарод. Імператрыца Чжу, аднак, была маладая і апісвалася як прыгажуня, і не чакалася, што ёй дазволяць застацца са сваім мужам. Па прыбыцці ёй загадалі прыняць ванну. Зняважаная, яна скончыла жыццё самагубствам, каб пазбегнуць сексуальнага гвалту^[5].