Аляксей Міхайлавіч Дандукоў-Карсакаў

Аляксей Міхайлавіч Дандукоў-Карсакаў
маршалак шляхты Горацкага павета 1865 — 1870
Нараджэнне	2 (14) верасня 1822
Смерць	18 (30) красавіка 1894 (71 год)
Род	Дандуковы[d]
Бацька	Міхаіл Аляксандравіч Дандукоў-Карсакаў[d]
Маці	Марыя Мікіцічна Дандукова-Корсакава[d]
Жонка	Вольга Аляксееўна Пяшчурава[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксей Міхайлавіч Дандуко́ў-Карса́каў (руск.: Алексей Михайлович Дондуков-Корсаков; 2 верасня 1822^[1] — 18 красавіка 1894^[1]) — дзяржаўны службовец.

Паходзіў з княжацкага роду Дандуковых-Карсакавых. Нарадзіўся ў сям’і Міхаіла Аляксандравіча Дандукова-Карсакава (1794—1869), віцэ-прэзідэнт Санкт-Пецярбургскай Акадэміі навук, і Марыі Мікіцічны з Дандуковых-Карсакавых (1803—1884).

Правадзейны стацкі саветнік, у званні камергера. Член смаленскага акруговага суда^[1].

У 1865/1866-1870 гадах маршалак шляхты Горацкага павета^[2].

У 1870—1880-х гг. быў уладальнікам маёнтка Раманава Горацкага павета. Князь Аляксей Дандукоў-Карсакаў быў вядомы тым, што займаўся краязнаўчай дзейнасцю і ўдзельнічаў у працы Археалагічнага з’езду ў 1874 г. Пры ім пачалі будаваць у Раманаве мураваную царкву і адзін з сялян прывёз камень з незразумелымі надпісамі. У трэцім томе зборніка «Полацка-Віцебская даўніна» апублікаваў артыкул «Древний памятник „Волчьего хвоста“ в стране радимичей», спрабуючы расшыфраваць гэтыя надпісы^[3].

У шлюбе з 20 красавіка 1851 года^[4] з Вольгай Аляксееўнай Пяшчуравай, дачкой былога віцебскага губернатара А. М. Пяшчурава. Вольга была цудоўнай піяністкай.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аляксей Міхайлавіч Дандукоў-Карсакаў