Аркадзь Пятровіч Іваноў

Аркадзь Пятровіч Іваноў
Дата нараджэння	29 снежня 1929(1929-12-29)
Месца нараджэння	Самара, Сярэдняволжскі край[d], РСФСР, СССР
Дата смерці	8 верасня 2024(2024-09-08)[1] (94 гады)
Род дзейнасці	навуковец
Месца працы	Дзяржаўны аптычны інстытут[d] Інстытут фізікі імя Б. І. Сцяпанава НАН Беларусі
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук (1967)
Навуковае званне	член-карэспандэнт АН БССР (1974)
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі нацыянальны даследчы ўніверсітэт інфармацыйных тэхналогій, механікі і оптыкі (1953)
Прэміі
Узнагароды

Аркадзь Пятровіч Іваноў (нар. 29 снежня 1929, г. Самара, Расія — 8 верасня 2024) — беларускі фізік. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1974), доктар фізіка-матэматычных навук (1967), прафесар (1970). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1991).

Скончыў Ленінградскі інстытут дакладнай механікі і оптыкі (1953).

У 1953—1959 гадах навуковы супрацоўнік у Дзяржаўным аптычным інстытуце (Ленінград). З 1959 года старшы навуковы супрацоўнік, з 1964 года загадчык лабараторыі, з 2004 года галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута фізікі імя Б. І. Сцяпанава Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі^[2].

Асноўныя працы па вывучэнні пераносу радыяцыі ў рассейвальных аб’ектах. Ужыў метады мадэлявання і падабенства ў лабараторных умовах для апісання працэсаў распаўсюджвання святла ў акіяне, забруджанай атмасферы, фатаграфічных матэрыялах, што дазволіла ў некалькі разоў скараціць экспедыцыйныя расходы і павысіць дакладнасць атрымліваемых вынікаў. Удзельнічаў у распрацоўцы інжынерных метадаў тэорыі пераносу выпраменьвання. Вывучыў асаблівасці распаўсюджвання лазернага выпраменьвання ў прыродных асяроддзях і на гэтай аснове прапанаваў аптымальныя параметры сучасных сістэм сувязі, лакацыі, бачання ў атмасферы і акіяне. З сучасных аптычных уяўленняў апісаў заканамернасці распаўсюджвання святла ў фотаматэрыялах і прапанаваў спосабы паляпшэння іх якасці. Тэарэтычна і эксперыментальна вывучыў асаблівасці рассейвання святла ў шчыльназапакаваных дысперсных аб’ектах (біяаб’екты, глеба, снег, папера і г.д.), дзе класічная тэорыя пераносу непрымяняльная. Ажыццявіў лазернае зандзіраванне атмасферы і вады. У рамках Еўрапейскай лідарнай сеткі ўдзельнічае ў маніторынгу стану забруджвання Беларусі. Прымаў удзел (2005—2007) у арганізацыі аналагічнай лідарнай сеткі ў краінах СНД. Даследаваў уздзеянне нізкаінтэнсіўнага лазернага выпраменьвання на тканкі чалавека. Прапанаваў спектраметрычныя методыкі вызначэння структуры і складу скурнага покрыва.

Аўтар каля 600 навуковых работ, в т.л. 8 манаграфій, 18 вынаходстваў.

• Оптика рассеивающих сред. Мн., 1969.
• Физические основы гидрооптики. Мн., 1975.
• Оптика фотографического слоя. Мн., 1983.
• Оптика люминесцентного экрана. Мн., 1984.
• Перенос изображения в рассеивающей среде. Мн., 1985.
• Распространение света в плотноупакованных дисперсных средах. Мн., 1988 (совм. с В. А. Лойко, В. П. Диком).
• Image Transfer Ihrough a Scattering Medium. Springer-Verlag, 1991 (совм. с Э. П. Зеге, И. Л. Кацевым).

• Прэмія Савета Міністраў СССР (1981).
• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2002, у аўтарскім калектыве) — за цыкл прац «Дыягностыка стану прыроднага асяроддзя на аснове аэракасмічных, лідарных, наземных і хіміка-аналітычных метадаў і сродкаў: даследаванні, распрацоўкі, укараненне».
• Прэмія НАН Беларусі і Сібірскага аддзялення РАН імя акадэміка В. А. Капцюга (2008).

• Аркадий Петрович Иванов (К 90-летию со дня рождения) // Весці Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Серыя фізіка-матэматычных навук. — 2019. — Т. 55, № 4. — С. 505-506.

• Аркадзь Пятровіч Іваноў у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)