Бедуіны

Бедуіны (араб. بدوي‎ badawi, у множ. ліку beduan — «жыхар пустыні», «качэўнік», ад арабскага «эль-байда» - пустыня^[1]) — тэрмінам прынята пазначаць усіх жыхароў арабскага свету, якія вядуць качавы лад жыцця, незалежна ад іх нацыянальнасці ці рэлігійнай прыналежнасці.

Бедуіны жывуць у пустыні не меней 4-5 тысяч гадоў. Спачатку яны былі язычнікамі, пазней, у IV ст. н. э. бедуіны сталі вызнаваць хрысціянства. У VII ст. бедуіны прынялі іслам і сталі размаўляць на арабскай мове.

Сёння толькі 1-2% бедуінаў вядуць качавы лад жыцця

Культура

Усе бедуіны падпадзяляюцца на плямёны і кланы. Традыцыйна кіраўніком племя бедуінаў з'яўляецца шэйх. Званне шэйха перадаецца ад бацькі да сына. Акрамя таго, у бедуінскім грамадстве, як і наогул у асяроддзі мусульман-сунітаў, не малаважную ролю адыгрывае кады, прадстаўнік духоўнага сану, на якога ўскладзена ажыццяўленне актаў грамадзянскага стану.

У бедуінаў здаўна існуе традыцыя крoўнай помсты, тым больш, што канфлікты паміж плямёнамі і кланамі не з'яўляліся рэдкасцю. Існуе таксама традыцыйны для бедуінскага грамадства механізм дазволу канфліктаў паміж плямёнамі.

Сярод бедуінаў існуе таксама звычай пад назвай «моар». Сутнасць яго, перад вяселлем сям'я жаніха выплачвае бацькам нявесты абумоўленую загадзя суму грошай, на якую нявесце купляюцца ювелірныя ўпрыгожванні.