Васіль Іларыёнавіч Зайцаў

Васіль Іларыёнавіч Зайцаў
Дата нараджэння	26 лютага 1910(1910-02-26)
Месца нараджэння	Белгарад, Белгарадскі павет[d], Курская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 чэрвеня 1982(1982-06-04) (72 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Альма-матар	Маскоўскі архітэктурны інстытут (1941)
Месца працы	Белдзяржпраект Мінскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы каледж
Партыя	КПСС
Член у	Саюз архітэктараў СССР
Узнагароды	Грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР (1949)

Васіль Іларыёнавіч Зайцаў (26 лютага 1910, Белгарад — 4 чэрвеня 1982, Мінск) — беларускі архітэктар.

Скончыў Маскоўскі архітэктурны інстытут у 1941 годзе. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Член КПСС з 1945 года. Член Саюза архітэктараў СССР з 1947 года.

З 1946 года працаваў архітэктарам, галоўным архітэктарам праектаў у Белдзяржпраекце, з 1954 па 1976 гады — выкладчыкам Мінскага архітэктурна-будаўнічага тэхнікума.

Асноўныя працы: праекты помнікаў загінулым савецкім воінам у наваколлях г. Бытама (ПНР, 1945), гасцініц у Бабруйску, Полацку (1951), будынкі Галоўрыбпрама, ляснога тэхнікума на Ленінскім праспекце (1952), жылых дамоў па вул. Камсамольскай (1948) і Горкага (1950) у Мінску.

Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі (1944), медалямі, Граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР (1949), сярэбранымі медалямі ВДНГ СССР (1965, 1967).

• Зайцев Василий Илларионович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)