Гай Юлій Север

Гай Ю́лій Севе́р (лац.: Gaius Iulius Severus) — рымскі палітычны дзеяч сярэдзіны II стагоддзя.

Север вёў сваё паходжанне ад галацкага роду, які валадарыў у Анкіры і атрымаў рымскае грамадзянства і радавое імя Юлій ў часы кіравання імператара Актавіяна Аўгуста. Яго бацькам быў консул-суфект каля 138 года Гай Юлій Север.

Кар’еру Север пачаў ваенным трыбунам IV Скіфскага легіёна, затым быў кандыдатам імператара на пасаду квестара, пазней прызначаны народным трыбунам. У 145 годзе ён стаў гарадскім прэтарам. З каля 147 года да каля 150 года Север знаходзілася на пасадзе легата XXX Пераможнага Ульпіева легіёна. Відаць, у 151—154 гадах ён быў куратарам Апіевай дарогі. У 155 годзе Север займаў пасаду ардынарнага консула. Яго калегам быў Марк Юній Руфін Сабініян. Паміж 155 і 162 годам Север быў легатам прапрэтарам правінцыі Сірыя Палесцінская.

Вядома, што Север уваходзіў у склад калегіі квіндэцэмвіраў свяшчэннадзействаў.

• Prosopographia Imperii Romani. I 574.