Дактрына фашызму
«Дактрына фашызму» (італ.: La dottrina del fascismo) — эсэ па фашызму, апублікаванае за аўтарствам Беніта Мусаліні ў 1932 годзе. Сапраўдным аўтарам першай часткі эсэ — «Асноўныя ідэі» — лічаць Джавані Джэнціле, які ў 1929 годзе напісаў кнігу «Паходжанне і дактрына фашызму». Мусаліні ж напісаў другую частку эсэ — «Палітычная і сацыяльная дактрына»[1][2]. Гісторыя публікацыі«Дактрына фашызму» была ўпершыню апублікавана ў 1932 годзе ў 14 томе Італьянскай энцыклапедыі навук, літаратуры і мастацтваў у якасці ўвядзення да артыкула «Fascismo». Увесь артыкул «Fascismo» займае старонкі 847-884 і ўключае мноства ілюстрацый. Раздзел, падпісаны Мусаліні, займае старонкі 847-851 і складаецца з двух раздзелаў. Усе публікацыі і пераклады «Дактрыны фашызму» адносяцца да гэтай часткі артыкула. У тым жа годзе ён выйшаў асобнай брашурай на 16 старонках у серыі «Ідэалогія фашызму» («L’ideologia fascista»). Мусаліні напісаў для брашуры разгорнутыя заўвагі да першай часткі. ЗместУ працы Мусаліні пісаў, што ён расчараваўся ў дактрынах мінулага, у тым ліку і ў сацыялізме, актыўным правадніком якога ён быў многія гады. Варта шукаць новыя ідэі, бо палітычныя дактрыны прыходзяць і сыходзяць, а народы застаюцца (гл. ч. II. Раздзел 9. Фашызм не адступае назад). Ён быў перакананы, што калі XIX стагоддзе было стагоддзем індывідуалізму, то XX стагоддзе будзе стагоддзем калектывізму і, такім чынам, дзяржавы. У пошуках свайго рэцэпту народнага шчасця ён выказаў наступныя палажэнні:
Жыццё кнігіБудучы аўтарскім выкладаннем асноўных канцэпцый фашызму, кніга шырока выдавалася па свеце. Акрамя таго, Італія, прапагандуючы ідэі дучэ, выдавала кнігу на розных мовах. У 1938 годзе яе пераклаў на рускую мову і выдаў у Парыжы рускі эмігрант-фашыст Вячаслаў Новікаў[3]. Ён жа напісаў прадмову да гэтага выдання. У красавіку 1940 года Мусаліні адклікаў і знішчыў усе даступныя экзэмпляры «Дактрыны фашызму»[4], бо змяніў сваё меркаванне адносна некаторых фраз. Але многія копіі захаваліся і даступныя ў бібліятэках па ўсім свеце. Забарона ў РФ18 чэрвеня 2010 года Кіраўскі раённы суд Уфы вынес рашэнне аб прызнанні кнігі экстрэмісцкай. Рашэнне суд абгрунтаваў тым, што федэральны закон «Аб супрацьдзеянні экстрэмісцкай дзейнасці» працы кіраўнікоў фашысцкай партыі Італіі відавочным чынам уключае ў лік экстрэмісцкіх матэрыялаў. Вынікам рашэння стала ўключэнне кнігі ў «Федэральны спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў» (п. 608, 668). Гл. таксамаТэксты «Дактрыны фашызму»Арыгіналы
Пераклады
Заўвагі
Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia