Дамашні гвалт

Дамашні гвалт, або сямейны гвалт, таксама сустракаецца хатні гвалт -- гвалт аднаго партнёра або сваяка ў дачыненні да іншага, які паўтараецца і адбываецца найперш унутры сям’і.

Паняцце змяшчае ў сабе фізічны, псіхалагічны, сексуальны і эканамічны гвалт^[1]. Да дамашняга гвалту адносяць таксама гвалт над дзецьмі і жорсткае абыходжанне з жывёламі. Паводле статыстыкі па Беларусі, у 86% выпадкаў дамашні гвалт здзяйсняюць мужчыны, у 14% - жанчыны.

• Дзець пераймаюць у бацькоў агрэсіўную, канфліктную мадэль паводзін, рэалізуюць яе на сваіх аднагодках, на малодшых, на членах сваёй будучай сям’і.
• Дамашні гвалт абарочваецца дэградацыяй асобы як таго, хто здзяйсняе гвалт, так і ахвяры.
• Садзейнічае росту напружанасці ў грамадстве, зніжае агульны ўзровень культуры.
• Прыводзіць да росту побытавых злачынстваў, самагубстваў, траўм, колькасці інвалідаў.
• Падрывае давер паміж бацькамі і дзецьмі, разбурае аўтарытэт старэйшых.

Сярод прычын дамашняга гвалту—высокі ўзровень спажывання алкаголю, патрыярхальныя стэрэатыпы, нізкая прававая культура грамадзян, адсутнасць заканадаўчай базы, якая павінна процідзейнічаць дамашняму гвалту.

У многіх развітых краінах ёсць заканадаўства па прафілактыцы дамашняга гвалту. У бедных і сярэднеразвітых краінах дамашні гвалт болей распаўсюджаны, а грамадства болей схільнае да агрэсіўных стэрэатыпаў і сексізму, якія апраўдваюць дамашні гвалт.

• Хатні гвалт: у 86% выпадкаў агрэсар – мужчына, у 14% – жанчына