Джыу-джыцу

Джы́у-джы́цу (яп.: 柔術 [дзю:дзюцу]; ад яп.: [дзю] мяккасць + 術 [дзюцу] мастацтва, умельства) — японская сістэма самаабароны і нападзення без зброі.

Асноўныя прыёмы: удары ў найбольш слабыя часткі чалавечага цела (сонечнае спляценне, сонная артэрыя, печань і іншыя), выкручванні і перагінанні суставаў рук і ног у спалучэнні з рознымі кідкамі і задушлівымі захватамі.

Гісторыя

Вытокі джыу-джыцу ў народных прыёмах самаабароны без зброі, вядомых у Японіі са старажытнасці. Сфарміравалася джыу-джыцу да 13—14 ст., у 14—19 ст. вельмі пашырылася ў Японіі як сістэма фізічнай і баявой падрыхтоўкі самураяў. У канцы 19 ст. шляхам адбору і мадэрнізацыі элементаў джыу-джыцу створана барацьба дзюдо.

Літаратура

Спасылкі

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya