Дыверсійна-разведвальная група

Дыверсійна-разведвальная група (ДРГ) — падраздзяленне спецыяльнага прызначэння, якое выкарыстоўваецца для разведкі і дыверсій у тыле праціўніка ў ваенны і перадваенны час з мэтай дэзарганізацыі тылавых устаноў, знішчэння або часовага вываду з ладу найважнейшых прамысловых прадпрыемстваў, ваенных аб’ектаў, транспарту, сувязі, а таксама збору інфармацыі. Адносіцца да малых падраздзяленняў.

Спецыфіка

ДРГ, як правіла, з’яўляецца штатным падраздзяленнем спецыяльнага прызначэння арміі і флоту. Члены ДРГ праходзяць спецыяльную падрыхтоўку па мінна-падрыўной справе, агнявой, фізічнай, псіхалагічнай, парашутна-дэсантнай, падводнай, альпінісцкай падрыхтоўцы, здольныя дзейнічаць аўтаномна на тэрыторыі праціўніка працяглы час.

У ходзе выканання пастаўленай задачы ДРГ дзейнічае ўтойліва, здольна ў лімітава сціснутыя тэрміны пераадольваць вялікія адлегласці. Невялікая, як правіла, колькасць групы павышае яе ўтоенасць, манеўранасць і мабільнасць, што ўскладняе мерапрыемствы па яе пошуку і ліквідацыі.

У ходзе баявых дзеянняў дыверсійная работа, у выпадку дасягнення жаданага выніку, здольна прычыніць шкоду праціўніку не менш, чым баявыя дзеянні часцей і злучэнняў.

Задачы

Вывядзенне са строю тылавых устаноў, ваенных аб’ектаў праціўніка.
Дэзарганізацыя работы транспарту і сувязі праціўніка.
Распаўсюджванне панікі сярод войскаў праціўніка і мірнага насельніцтва.
Збор разведданых аб перамяшчэнні, дыслакацыі, узбраенні і колькасці войскаў праціўніка, яго ваенна-эканамічным патэнцыяле, прамысловых аб’ектах ваеннага значэння, транспартных камунікацыях і камунікацыях сувязі.
Знішчэнне вышэйшага і сярэдняга каманднага складу праціўніка, палітычных і адміністрацыйных дзеячаў.

Прававыя аспекты дзейнасці

Дыверсійна-разведвальная група дзейнічае ў рамках агульнапрынятых нормаў міжнароднага і ваеннага права. Згодна з міжнароднымі пагадненнямі і законамі вядзення вайны, дыверсійныя мерапрыемствы дапускаюцца толькі ў ваенны час у дачыненні да аб’ектаў арміі, флоту, ваенна-прамысловага комплексу, сродкаў сувязі і транспартных камунікацый дзяржавы-праціўніка, якая афіцыйна знаходзіцца ў стане вайны. Парушэнне гэтых правілаў расцэньваецца як тэрарызм і цягне крымінальную адказнасць за ваенныя злачынствы як членаў такіх груп, так і палітычных лідараў, якія аддалі злачынны загад.

У адпаведнасці з нормамі міжнароднага гуманітарнага права асабісты склад ДРГ карыстаецца статусам камбатантаў на агульных падставах і мае права ажыццяўляць дыверсійныя мерапрыемствы ў адносінах да:

асабістага складу праціўніка, які ваюе са зброяй у руках;
ваенных збудаванняў;
ваеннай тэхнікі (караблі, бранятэхніка, самалёты і г.д);
сродкаў вядзення вайны (транспарт, які ўдзельнічае ў перавозцы войскаў, забеспячэння, масты, тунэлі, сродкі сувязі і г.д);
прадпрыемстваў ваенна-прамысловага комплексу;
знішчэнне пэўных аб’ектаў і сіл праціўніка.

Забараняецца ажыццяўляць дыверсійныя мерапрыемствы ў адносінах да:

мірнага насельніцтва;
медыцынскіх устаноў і транспарту (у тым ліку падначаленых ваенным), устаноў Чырвонага Крыжа;
аб’ектаў грамадзянскага і гуманітарнага прызначэння.

У ходзе выканання баявой задачы асабісты склад дыверсійна-разведвальных падраздзяленняў абавязаны насіць ваенную форму або бачныя адметныя знакі сваёй краіны. Збор разведданых або ажыццяўленне дыверсійных мерапрыемстваў у форме чужой дзяржавы або ў грамадзянскай форме адзення расцэньваецца як шпіянаж або тэрарызм і ў выпадку захопу ў палон пазбаўляе членаў ДРГ статусу ваеннапалонных і цягне за сабой агульнакрымінальную адказнасць.

У сувязі з гэтым дыверсійна-разведвальную групу варта адрозніваць ад тэрарыстычнай групы. Першая дзейнічае ў прававым полі, мае ведамасную прыналежнасць да ўзброеных сіл або спецслужбаў асобна ўзятай дзяржавы.