Елісаветградскае Евангелле
Елісаветградскае Евангелле — славянскае рукапіснае ілюмінаванае Евангелле-тэтр (Чатырохевангелле), напісанае ў канцы XVI — пачатку XVII стагоддзя ў майстэрні малдаўскага мітрапаліта Анастасія (Крымкі)[1]. Захоўваецца ў Расійскай дзяржаўнай бібліятэцы. Рукапіс быў выяўлены ў канцы XIX стагоддзя ў аднаверскім Пакроўскім манастыры горада Елісаветграда (сучасны Кіраваград, Украіна) ад якога і атрымаў сваю назву[2]. У 1880-я гады Евангелле было вывучана гісторыкам мастацтва М. В. Пакроўскім, які склаў першае падрабязнае апісанне рукапісу. Пасля гэтага рукапіс быў вернуты ў Елісаветград. У горадзе ён знаходзіўся прынамсі да 1914 года, а ў 20-30-я гг. яго лёс становіцца невядомым. У 1963 годзе Елісаветградскае Евангелле было выяўлена ў Дзяржаўнай бібліятэцы імя У. І. Леніна з указаннем, што ў збор яно паступіла ў 1940 годзе ад прыватнай асобы.[3] У 1960-я гады з рукапісам працавала славіст і палеограф Дзяржаўнага гістарычнага музея М. В. Шчэпкіна, якая дапоўніла працу Пакроўскага ў частцы часу стварэння і гісторыі Елісаветградскага Евангелля. Рукапіс напісаны на пергаменце паўуставам. Елісаветградскае Евангелле капіруе Евангелле балгарскага цара Іаана-Аляксандра, напісанае ў 1356 годзе, і ўпрыгожана скапіраванымі з яго мініяцюрамі ў неавізантыйскім стылі[4]. Захавана мініяцюра з кцітарскім партрэтам цара Іаана-Аляксандра, змешчаная перад Евангеллем паводле Матфея. У 2009 годзе дабрачынны фонд «Тварыства аматараў старажытнай пісьменнасці», які ўзначальваецца Германам Сцерлігавым, выпусціў факсімільнае выданне Елісаветградскага Евангелля тыражом у 10 000 асобнікаў[5]. Праект атрымаў назву «Старажытныя рукапісы — дзецям Расіі» і выданне было бясплатна распаўсюджана сярод усіх жадаючых пры наяўнасці ў іх дзяцей ва ўзросце да 12 гадоў[6]. Хоць першапачаткова планавалася распаўсюджванне кнігі за грошы[7]. Зноскі
Спасылкі
|
|||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
