Жыве Беларусь (фільм)

Жыве Беларусь
Жыве Беларусь;
	Żyvie Biełaruś
Жанр	драма
Рэжысёр	Кшыштаф Лукашэвіч[d];
Прадзюсар	Уладзімеж Нідэргаўз[d];
Сцэнарыст	Францішак Валянцінавіч Вячорка;
У галоўных; ролях	Vinsent; Караліна Грушка[d]; Анатоль Кот; Аляксандр Яраслававіч Малчанаў;
Аператар	Вітальд Сток[d];
Кампазітар	Лявон Вольскі;
Мастак-пастаноўшчык	Andrzej Haliński[d]
Кінакампанія	WFDiF
Працягласць	98 хв.
Бюджэт	6 млн PLN (~ 1,9 млн $)
Краіна	Польшча
Мовы	беларуская і руская
Год	2012
IMDb	ID 2723138

Жыве Беларусь — польскі мастацкі фільм, зняты рэжысёрам Кшыштафам Лукашэвічам паводле гісторыі Франака Вячоркі. Прэм'ера фільма адбылася 22 мая 2012 года на 65-м Канскім кінафестывалі. Дыстрыб'юцыяй фільма ў Польшчы займаецца польская кампанія Kino Świat, сусветны дыстрыб'юцыяй — італьянская Intramovies. У кінатэатрах Беларусі фільм не дэманстраваўся. Прэм'ера ў Польшчы — 19 красавіка 2013 года^[1]^[2].

Вытворчасць: Польская дзяржаўная кінастудыя мастацкіх і дакументальных фільмаў (WFDIF) і французскі Canal+.

Сюжэт

Галоўны герой фільма — 23-гадовы беларускі рокер Мірон Захарка. На адным з канцэртаў група Мірона «ФорZа» выконвае кампазіцыю з палітычным падтэкстам, пасля якой група правакуе натоўп на скандаванне лозунга «Жыве Беларусь!». У выніку канцэрт спынены, калектыў трапляе ў чорны спіс, а Мірона забіраюць у армію, нягледзячы на тое, што ён не годны да службы з-за хваробы сэрца. У арміі Мірон трывае жорсткую дыскрымінацыю і гвалт, яго збіваюць. У сваім блогу хлопец ананімна вядзе дзённік, дзе распавядае пра беларускае войска. У той жа час Мірон і салдаты, якія яго падтрымліваюць, супрацьстаяць камандаванню часткі. Мірон аказваецца ў цэнтры гэтага супрацьстаяння^[3].

Здымачная група

Рэжысёр — Кшыштаф Лукашэвіч (рэжысёр «Лінч», другі рэжысёр «Бітва Варшаўская 1920», асістэнт рэжысёра «Агнём і мячом», Quo Vadis, аўтар сцэнарыя «Генерал Ніл» і інш.).

Другі рэжысёр — Агнешка Кік і Франак Вячорка

Асістэнты рэжысёра — Антон Цялежнікаў і Кася Барычка.

Мастацкі кіраўнік, сцэнаграфія — Анджэй Галіньскі («Out of Reach» са Стывенам Сыгалам, «Агнём і мячом», «Mala Matura 1947» і інш).

Аператар — Вітальд Сток (Вялікабрытанія) (серыял «Закон Мёрфі», «As if», «The Match»).

Сцэнарый — Франак Вячорка і Кшыштаф Лукашэвіч.

Мантаж — Кшыштаф Шпэтманьскі.

Акцёрскі склад

Караліна Грушка («Кісларод», «Капітанская дачка», «У жніўні 44-га»),
Анатоль Кот («Акупацыя. Містэрыі», «Анастасія Слуцкая», «Маргоша», серыял «Салдаты» і г.д.),
Зміцер «Vinsent» Папко («Вышэй за неба»),
Аляксандр Малчанаў (Купалаўскі тэатр, а таксама «Каменская», «Акупацыя. Містэрыі», «Цёмная ноч» і інш.),
Раман Падаляка (Купалаўскі тэатр, а таксама «Сляпое шчасце», «На безыменнай вышыні», «Эрык 14»),
Дзяніс Тарасенка (Свабодны тэатр, а таксама «Франц і Паліна», «Марго. Вогненны крыж», «Капітан Гардзееў» і інш.),
Аляксандр Памідораў (шоўмен),
Павел Крыксуноў, Максім Каржыцкі, Павел Гарадніцкі, Вераніка Лапуцька і інш.

Уплыў фільма

На пачатку жніўня 2012 года з'явілася інфармацыя аб тым, што беларуская дзяржаўная кінастудыя «Беларусьфільм» скасавала кантракт з акцёрам Анатолем Котам, які сыграў у фільме «Жыве Беларусь» адну з галоўных роляў, на ролю ў серыяле «Следы апостолов». Сам акцёр распавёў пра тое, што скасаванне кантракта звязана менавіта з яго ўдзелам у фільме «Жыве Беларусь»^[4].

У красавіку 2013 года Vinsent, які сыграў у фільме галоўную ролю, заявіў, што па прыбыцці ў Беларусь пасля здымак «Жыве Беларусь» яго пачалі пераследваць беларускія спецслужбы: артыста вызывалі на допыты, на яго пісаліся паклёпы; дыягназы, якія давалі артысту адтэрміноўку ад арміі, былі ануляваны. Акрамя таго, па словах Вінсэнта, яму «фактычна без падстаў» забаранілі выезд за мяжу.^[5]^[6]^[7].

Фільм «Жыве Беларусь» быў раскрытыкаваны беларускім пасольствам у Польшчы. Пасол Беларусі Віктар Гайсёнак напісаў польскаму дыстрыб'ютару фільма Kino Świat ліст, згодна якому «ніводны з паказаных у стужцы фрагментаў не мае нічога агульнага з рэчаіснасцю, а дэманструе хваравітую фантазію аўтара сцэнарыя». Вобраз Беларусі, паданы ў фільме, быў названы «фальшывым», а сам фільм і яго распаўсюджванне названы спробай пасварыць Беларусь і Польшчу.

Узнагароды

«Найлепшы сцэнарый» на Брусельскім кінафестывалі (2013)^[8]. Намінант-фіналіст на грын-пры — Le Golden Iris Award і 10 тысяч еўра на тым фестывалі.
Перамога ў намінацыі «Панарама» на 38-м Міжнародным кінафестывалі ў Гдыні (пераможцу ў гэтай секцыі вызначаюць гледачы праз галасаванне)^[9].
Галоўны прыз «Залатыя шалі» на кінафестывалі «Злачынства і пакаранне» ў Стамбуле ^[10]
«Найлепшы фільм» — Міжнародны кінафестываль гістарычных і ваенных фільмаў у Варшаве (2013)^[11]
«Найлепшы фільм» і «Прыз глядацкіх сімпатый»— Міжнародны кінафестываль GAFFA ў Вене (2013)^[12]
Official Selection — Міжнародны кінафестываль у Сэтубале FESTROIA, Партугалія (2013)
Official Selection — Міжнародны кінафестываль у Празе FEBIOFEST, Чэхія (2013)