Карыяклептыя

Карыяклептыя — гэта стратэгія цэлявай эвалюцыі, пры якой цэля драпежніка забірае ядро цэлі іншага арганізма, каб папоўніць свае біяхімічныя магчымасці.^[1]

У адпаведным працэсе клептапластыі драпежнік аддзяляе пластыды (асабліва хларапласты) з водарасцяў. Хларапласты ўсё яшчэ могуць фотасінтэзаваць, але доўга не функцыянуюць пасля разбурэння цэляў ахвяры. Калі драпежнік можа таксама ізаляваць ядры цэляў ахвяры для кадавання бялкоў для пластыд, ён можа падтрымліваць іх працу. Карыяклептыя — гэта ізаляцыя ядраў; нават пасля гэтага ядры ўсё яшчэ здольныя да транскрыпцыі.

Джонсан і інш. апісалі і далі назву карыяклептыі ў 2007 годзе у выніку знаходжання гэтага працэсу ў інфузорый віду Mesodinium rubrum.^[1] Карыяклептыя прадстаўляе сабой грэцкае злучэнне слоў karydi («ядро») і kleftis («злодзей»).^[1]