Кесон (суднарамонт)

Кесон у гідратэхніцы (ад фр.: caisson «скрыня») — адкрытая знізу камера з воданепранікальнымі сценкамі і столлю для работы пад вадой і ў воданасычаным грунце.

Найбольш распаўсюджаныя кесоны з жалезабетону, бываюць таксама сталёвыя і драўляныя. Выкарыстоўваюцца ў будаўніцтве помпавых станцый, вадазабораў, шлюзаў, глыбокіх фундаментаў маставых апор, для праходкі тунеляў і інш.

Вада з рабочай камеры выціскаецца напампаваным паветрам. Для дастаўкі людзей і матэрыялаў выкарыстоўваюцца шлюзавыя апараты, якія злучаюцца з кесонам шахтавымі трубамі. З апусканнем кесону пад уздзеяннем уласнай вагі зверху нарошчваецца муроўка сцен збудавання ці фундамента. На патрэбнай глыбіні камеру запаўняюць муроўкай або бетонам, і кесон застаецца ў збудаванні.

• Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 5. Зуйкі — Кішы / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1972. — 616 с.: іл., карты. С. 553, 554.