Краіна плачу
«Краі́на пла́чу» — беларускі кароткаметражны беларускамоўны мастацкі фільм, зняты выпускніком Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў Янам Лысым у 2019 годзе[1][2]. Фільм зняты з выкарыстаннем карцін Каспара Давіда Фрыдрыха і музыкі Франца Шуберта[3]. Сюжэт
Маленькая дзяўчынка жыве ў чароўным Свеце Ценяў, дзе не існуе ні радасці, ні гора. Яе адзіны сябар Цень распавядае ёй казачныя гісторыі пра іншы свет, у якім існуюць аўтамабілі і высотныя будынкі, бываюць мама, тата, а таксама смех і слёзы. Дзяўчынка пачынае марыць патрапіць у тую казку, нягледзячы на папярэджанні Ценю, што плакаць там прыйдзецца штодзённа і з самага першага моманту: пра гэта ён ведае, бо аднойчы ў Свеце Ценяў ужо жыў адзін хлопчык, якому таксама надакучыла прабыванне ў поўным супакоі. Тады ён адправіўся да загадкавай пячоры, з якой яго клікаў жаночы голас. Цень абвязаў хлопчыка адмысловай стужкай, каб, у выпадку рашэння вярнуцца, той мог знайсці дарогу назад. Аднак праз хвіліну стужка абарвалася, а з глыбіні пячоры Цень упершыню пачуў дзіцячы плач. Дзяўчынка адмаўляецца верыць у кепскі канец гэтай гісторыі, падазраючы, што Цень проста не хоча яе адпускаць. Яна аб’яўляе «Проста надакучыла!» і сыходзіць у пошуках той пячоры. Цень не спыняе яе, а толькі працягвае перасцерагаць, не разумеючы, што́ дзецям так надакучае ў бясстрашным Свеце Ценяў. Дасягнуўшы пячоры, дзяўчынка таксама чуе голас жанчыны, якая кліча яе да сябе, і разумее: гэта яе мама. Тады Цень скідае верхнюю вопратку і за ягонай спінай узнікаюць анёльскія крылы. Ён прыкладае да вуснаў дзяўчынкі ўказальны палец і абвязвае вакол яе тулава стужку з надзеяй, што яна вернецца. Дзяўчынка знікае ў пячоры, а камера тым часам аддаляецца: гучыць немаўлячы плач, а два жаночыя галасы абмяркоўваюць нараджэнне дзяўчынкі; Свет Ценяў аказваецца ўвесь гэты час быў у жываце мамы. Акцёры
Здымачная група
Зноскі
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia