Куфічнае пісьмо

Куфічнае пісьмо
Названа ад	Эль-Куфа
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Куфічнае пісьмо (араб. الخط كوفي‎‎ — куфічны почырк) — адзін з найстарэйшых відаў арабскага пісьма, створаны ў канцы VIII стагоддзя пасля заснавання двух ірацкіх гарадоў — Басры і Эль-Куфы. Куфічнае пісьмо адыграла вялікую ролю ў далейшым развіцці ўсёй арабскай каліграфіі.

Прыкладна да XI стагоддзя куфічны стыль быў асноўным, які выкарыстоўваўся для капіявання Карана^[1]. Яркім прыкладам такога з’яўляецца Сіні Каран. З X стагоддзя куфічнае пісьмо паступова выцяснялася больш лёгкім і хуткім — скорапісам насх з размашыстым росчыркам. Куфічныя надпісы можна бачыць на архітэктурных фрызах, абліцаваных паліванай кафляй, у разьбе па ганчу і г. д. Паступова дэкаратыўныя надпісы гублялі інфармацыйны сэнс, і з XIX стагоддзя іх сталі называць эпіграфічным арнаментам^[2].

Куфічны стыль пісьма мае вельмі выразныя, спецыфічныя геаметрычныя прапорцыі. Вуглаватасць і шырыня літар строга вытрымана, вертыкальныя лініі слаба выяўлены, літары выцягнутыя па гарызанталі. Куфічнае пісьмо выкарыстоўваецца для надпісаў на гарызантальных паверхнях. Яно ўніверсальна падыходзіць для роспісу любых матэрыялаў: металу, шоўка, шкла, керамікі, дрэва і г. д^[3].

Развіццё куфічнага пісьма прывяло да ўзнікнення іншых яго мадыфікацый, найболей яркімі з якіх з’яўляюцца:

• Куфія аль-мухамаль — складанае перапляценне росчыркаў, накладанне надпісу на раслінную і геаметрычную кампазіцыю;
• Куфія аль-музафар — асаблівае спалучэнне і гульня літар на выдзеленых глыбокіх вертыкалях;
• Куфія аль-хандасі — кампазіцыя будуецца на спалучэнні слоў з геаметрычнымі формамі (кругам, квадратам, трохвугольнікам).

• 
  «Алах» (квадратны куфі)
• 
  «Мухамед» (квадратны куфі)
• 
  Басмала (розныя стылі)

• Власов В.Г. Куфи // Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства: В 10 т.. — СПб.: Азбука-классика, 2006. — Т. IV. — 751 с: ил. + вкл с.