Леў Абрамавіч Альпяровіч

Леў Абрамавіч Альпяровіч
Леў Абрамавіч Альпяровіч
Дата нараджэння	4 (16) снежня 1874
Месца нараджэння	Куранец, Куранецкая воласць[d], Вілейскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	1913
Месца смерці	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт і пейзаж
Вучоба	Адэскае мастацкае вучылішча імя М. Б. Грэкава[d] (1896); Імператарская Акадэмія мастацтваў (1902);
Уплыў	Іван Пятровіч Трутнеў[d] і Ілья Яфімавіч Рэпін
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў Абрамавіч Альпяровіч (4 (16) снежня 1874, в. Куранец, цяпер Вілейскі раён — 1913) — жывапісец^[1].

Біяграфія

Вучыўся ў Вільні ў мастацкай школе акадэміка Івана Трутнева (руск.) (бел. (1890—1892). Скончыў Адэскую рысавальную школу (руск.) (бел. (1896) і Пецярбургскую Акадэмію мастацтваў (1902). Вучань І. Рэпіна.

Пасля заканчэння Акадэміі мастацтваў жыў і працаваў у Мінску^[1]. Выкладаў у Мінскім прыватным мужчынскім яўрэйскім рэальным вучылішчы (1912—1913). Удзельнік выставак з 1902.

Памёр у Мінску.

Творчасць

Пісаў партрэты, пейзажы, бытавыя кампазіцыі. Паслядоўна адстойваў прынцыпы рэалізму. Яго творы («Вечар у сям’і», «Краўчыха», «Муляры», «Прачка», «Партрэт старой», «Партрэт музыканта Жухавіцкага», «Дзяўчына ў чырвонай шалі») блізкія да твораў перасоўнікаў. Многія працы маюць характар незавершаных эскізаў («Падпольная сходка», «Мыццё бялізны» і інш.) Творы Альпяровіча найбольш поўна (230 работ) былі прадстаўлены на персанальнай выстаўцы ў Мінску ў 1939^[1].

Некалькі прац мастака захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь.

На каменяломні. Сярэдзіна 1900-х, палатно, алей
Партрэт дзяўчынкі, 1910-я. Папера, вугаль. 35,5х27,5
Жанчына ля мора. 1905, палатно, алей, 42,7х57,3

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

Літаратура

Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі в 5-ти томах. Т.1, стр.94.
Леў Альпяровіч. З серыі «Славутыя мастакі з Беларусі». Аўтар тэксту і складальнік В. У. Вайцяхоўская. Мінск. Выдавецтва « Беларусь». 2014. З іл.