Лонг-Айленд (праліў)

Лонг-Айленд
	англ. Long Island Sound
Характарыстыкі
Шырыня	34 км
Даўжыня	177 км
Размяшчэнне
	41°05′48″ пн. ш. 72°52′52″ з. д.HGЯO
Вышэйстаячая акваторыя	Атлантычны акіян
Раздзяляе	Лонг-Айленд, Кантынентальныя штаты
Краіна	ЗША;
	Лонг-Айленд
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лонг-Айленд (англ.: Long Island Sound) — праліў паміж тэрыторыяй штата Канектыкут на поўначы і востравам Лонг-Айленд на поўдні.

Даўжыня праліва — каля 150 км, шырыня да 32 км^[1]. У заходняй частцы праліў пераходзіць у вузкую пратоку («раку») Іст-Рывер, на берагах якой размешчаны Нью-Ёрк. Берагавая лінія моцна зрэзана, з боку акіяна мноства пясчаных кос.

Праліў багаты рыбай, малюскамі і ракападобнымі.

Рэкі, якія ўпадаюць у праліў, апрасняюць яго да стану саланаватасці. Вусці рэк Канектыкута, якія ўпадаюць у заліў, багатыя на земнаводных, чарапах. На берагах распаўсюджаны калоніі птушак.

Не вырашаны пытанне пра тое, хто адкрыў праліў. Вядома, што востраў Лонг-Айленд адкрыў у 1609 годзе Генры Гудзон^[2]. Аднак першы зарэгістраваны праход па праліве здзейсніў галандзец Адрыен Блок, імем якога названы востраў ва ўсходняй частцы праліва.

Размяшчэнне на беразе Нью-Ёрка і буйных гарадоў Канектыкута спрыяе забруджванню вод, што адмоўна ўплывае на флору і фаўну тэрыторыі. Таксама з-за гэтага змяншаецца і папулярнасць у турыстаў^[3].

Часам праліў Лонг-Айленд завецца «залівам»^[4].