Лютневая музыка XVI—XVII стагоддзяў

Лютневая музыка XVI—XVII стагоддзяў
Лютневая музыка XVI—XVII стагоддзяў
	руск.: Лютневая музыка XVI—XVII веков
Студыйны альбом; Уладзіміра Вавілава
Дата выпуску	1970
Запісаны	канец 1960-х
Жанр	камерная музыка
Краіна
Лэйбл	Мелодия
Храналогія Уладзімір Фёдаравіч Вавілаў

«Лютневая музыка XVI—XVII стагоддзяў» (руск.: Лютневая музыка XVI—XVII веков) — музычны альбом савецкага гітарыста і лютніста Уладзіміра Вавілава з запісамі твораў для лютні, упершыню выпушчаны ў 1970 годзе фірмай «Мелодия». Альбом карыстаўся попытам і яго наклад некалькі разоў давыдаваўся (таму ў розных вытоках значацца розныя гады выхаду плыткі).

Аўтарства большасці твораў, змешчаных у альбоме, было прыпісана заходнееўрапейскім кампазітарам XVI—XVII стагоддзяў, але сапраўдным аўтарам усіх твораў у альбоме, акрамя «Зялёных рукавоў» і «Спандальеты», быў сам Уладзімір Вавілаў.

Пласцінка набыла папулярнасць і шмат разоў перавыдавалася. Фрагменты з гэтай пласцінкі сталі музычным фонам мноства радыё- і тэлеперадач і нават фільмаў. Пасля выхаду пласцінкі слухачы адразу звярнулі ўвагу на некалькі твораў: «рычэркары», англійскую народную песню «Зялёныя рукавы», «Ave Maria^[en]». Але самай папулярнай стала, бясспрэчна, сюіта для лютні «Канцона і танец». «Канцона» пазней стала музыкай песні на словы Анры Валахонскага «Рай», больш вядомай як «Горад залаты^[ru]», якую ўпершыню выканаў Аляксей Хвасценка.

Музыканты

Уладзімір Вавілаў — лютня
Марк Шахін — арган («Ave Maria», «Ричеркар», «Пастурелла»)
Віталь Буяноўскі — валторна («Спандольетта»)
Уладзімір Курлін — габой («Зелёные Рукава и Гальярда»)
Леў Перапёлкін — флейта («Турдьон», «Гавот»)
Надзея Вайнер — вакал («Ave Maria»)

Спіс кампазіцый

Выданне 1970 года

№	Назва	Аўтар
1.	«Сюита для лютни: Канцона и Танец»	Франчэска Канова да Мілана^[en] (1497—1543)
2.	«Спандольетта»	Народная музыка XVI ст.
3.	«Ave Maria»	Невядомы аўтар XVI ст.
4.	«Ричеркар»	Нікола Нігрына
5.	«Сюита для лютни: Павана и Гальярда»	Вінчэнца Галілеі^[en] (1520 — 1591)
6.	«Чакона»	Ганс Нейзідлер^[en] (1508—1563)
7.	«Песня «Зеленые рукава» и Гальярда»	Англійская народная музыка XVI ст.
8.	«Турдьон»	Старадаўні французскі танец
9.	«Пастурелла»	Жан-Антуан дэ Байф^[en]
10.	«Гавот»	Дэні Гацье^[en] (1603—1672)

Выданне на CD

№	Назва	Аўтар
1.	«Сюита для лютни: Канцона и Танец»	Франчэска Канова да Мілана^[en]
2.	«Спандольетта»	Народная музыка XVI ст.
3.	«Ave Maria»	Джуліа Качыні
4.	«Ричеркар»	Нікола Нігрына
5.	«Сюита для лютни: Павана и Гальярда»	Вінчэнца Галілеі^[en]
6.	«Чакона»	Ганс Нейзідлер^[en]
7.	««Зелёные рукава» и Гальярда»	Англійская народная лютневая музыка
8.	«Турдьон»	Старадаўні французскі народны танец
9.	«Пастурелла»	Жан-Антуан дэ Байф^[en]
10.	«Гавот»	Дэні Гацье^[en]
11.	«Шансон «De Mon Triste Desplasir»»	Франчэска Канова да Мілана
12.	«Фантазия «De Mon Triste»»	Франчэска Канова да Мілана
13.	«Ричеркар № 74»	Франчэска Канова да Мілана
14.	«Ричеркар № 51»	Франчэска Канова да Мілана
15.	«Ричеркар № 30»	Франчэска Канова да Мілана

Містыфікацыя

На пласцінцы было пазначана, што большасць кампазіцый — музычныя творы XVI—XVII стагоддзяў. Але даследнікі выявілі, што сапраўдным кампазітарам амаль усіх твораў, за выключэннем «Зялёныя рукавы» і «Спандальеты», быў Уладзімір Вавілаў. Прычынай для такой містыфікацыі^[en] былі асцярогі Вавілава, што ў той час дзяржаўная фірма пласцінак не выпусціла б дыск з сачыненнямі малавядомага лютніста. Таму Вавілаў, які вельмі хацеў, каб музыку пачулі слухачы, пайшоў на хітрасць і прыпісаў аўтарства сваіх твораў кампазітарам эпохі рэнесансу і «невядомым аўтарам».

Пазней яго дачка, Тамара Уладзіміраўна, успамінала: «Бацька быў упэўнены, што творы невядомага самавука з банальным прозвішчам „Вавілаў“ ніколі не выдадуць. Але ён вельмі хацеў, каб ягоная музыка стала вядомай. Гэта было яму значна важней, чым вядомасць яго прозвішча»^[1]. Таксама выказвалася меркаванне, што пласцінку з такім рэлігійным творам як «Ave Maria» проста не прапусціла б цэнзура, нават калі б яе напісаў афіцыйны савецкі кампазітар^[2].

Крыніцы

↑ Зеэв 2005.
↑ Архимандрит Тихон (Шевкунов) и Александр Архангельский о пути к вере в 70-е [+ ВИДЕО] (руск.). Правмир (21 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2023. Праверана 8 красавіка 2024.

Літаратура

Зеэв Гейзель. История одной песни(руск.) // Альманах «Еврейская Старина». — 2005. — В. ноябрь 2005. — № 11 (35).
Михаил Телехов. «Ave Maria» была написана в СССР?(руск.) // Газета «Вечерний Петербург». — 2015. — В. 12.10.2015. — № 186 (25455).
Борис Хомичев. «Главное, чтобы услышали». История песни «Город золотой»(руск.) // Журнал «Человек без границ».