Магнус Вісландэр

Магнус Вісландэр
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся	22 лютага 1964(1964-02-22)[1] (61 год) Гётэбарг, Мельндаль, лен Гётэбарг і Бохус[d], Швецыя
Грамадзянства	Швецыя
Рост	194 см
Вага	94 кг
Кідковая рука	правая
Пазіцыя	лінейны
Інфармацыя пра клуб
Клуб	завяршыў кар'еру
Маладзёжныя клубы
1973—1979 Тувэ
Клубная кар’ера[* 1]
1979—1990 Рэгбергслідс 1990—2002 Кіль 369 (1371) 2002—2005 Рэгбергслідс 79 (276)
Нацыянальная зборная[* 2]
1985—2004  Швецыя 384 (1185)
Узнагароды і медалі Алімпійскія гульні Срэбра Барселона 1992 гандбол Срэбра Атланта 1996 гандбол Срэбра Сідней 2000 гандбол Чэмпіянаты свету Золата Чэхаславакія 1990 Бронза Швецыя 1993 Бронза Ісландыя 1995 Срэбра Японія 1997 Золата Егіпет 1999 Срэбра Францыя 2001 Чэмпіянаты Еўропы Золата Партугалія 1994 Золата Італія 1998 Золата Харватыя 2000 Золата Швецыя 2002
↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ганс Э́йнар Ма́гнус Ві́сландэр (шведск.: Hans Einar Magnus Wislander, нар. 22 лютага 1964, Гётэбарг, Швецыя) — знакаміты шведскі гандбаліст, двухразовы чэмпіён свету, 4-разовы чэмпіён Еўропы, трохразовы віцэ-чэмпіён Алімпійскіх гульняў. У 2000 годзе па выніках апытання Міжнароднай федэрацыі гандболу быў прызнаны найлепшы гандбалістам планеты ў XX стагоддзі^[2]. Завяршыў гульнявую кар'еру ў 2005 годзе.

На клубным узроўні Магнус Вісландер выступаў за «Рэдбергслідс» з роднага Гётэбарга з 1979 па 1990 і з 2002 па 2005 гады, а таксама за нямецкі «Кіль» (1990—2002). У складзе «Кіля» Вісландэр двойчы выйграваў Кубак ЕГФ (1998, 2002), а ў 2000 годзе гуляў у фінале Лігі чэмпіёнаў, дзе нямецкі клуб саступіў іспанскай «Барселоне».

У складзе «Рэдбергслідса» Вісландэр 5 разоў станавіўся чэмпіёнам Швецыі (1985, 1986, 1987, 1989, 2003), а ў складзе «Кіля» 6 разоў выйграваў чэмпіянат Германіі (1994—1996, 1998—2000).

Усяго за зборную Швецыі ў 1985—2004 гадах Вісландэр правёў 384 матчы (найбольш сярод шведскіх ігракоў)^[3] і закінуў 1185 мячоў (у сярэднім больш за 3 мячы за гульню). На 4 Алімпіядах (1988, 1992, 1996 і 2000) Вісландэр правёў 28 матчаў, у якіх зборная Швецыі атрымала 23 перамогі і саступіла 5 разоў. У 28 алімпійскіх матчах Вісландэр толькі двойчы сыходзіў з поля без закінутых мячоў, а найлепшым яго вынікам сталі 9 галоў у браму Іспаніі ў паўфінале Алімпіяды-2000 у Сіднеі (перамога Швецыі 32:25).

У 1990 годзе Магнус Вісландэр быў прызнаны найлепшым гандбалістам года.

• Магнус Вісландэр — алімпійская статыстыка на сайце Sports-Reference.com (англ.)
• Вісландэр на сайце МАК (англ.) (фр.)