Марк Сяргеевіч Харытонаў

Марк Сяргеевіч Харытонаў (руск.: Марк Серге́евич Харито́нов; 30 жніўня 1937, Жытомір, Украінская ССР — 5 студзеня 2024, Масква) — рускі пісьменнік, эсэіст, паэт і перакладчык.

Нарадзіўся 30 жніўня 1937 года ў Жытоміры ў сям’і служачых. У 1960 годзе скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута. Працаваў настаўнікам, адказным сакратаром у шматтыражнай газеце, рэдактарам у выдавецтве. З 1969 года — свабодны літаратар, зарабляў у асноўным перакладамі.

У апошні час жыў у Маскве.

Памёр 5 студзеня 2024 года^[5].

Прозу піша з 1963 года, у друку дэбютаваў як празаік аповесцю «Дзень у лютым». Першая кніга (зборнік аповесцяў таго ж назвы) выйшла ў 1988 годзе. Член Саюза пісьменнікаў Расіі і рускага ПЭН-клуба.

З 2002 года вершы друкаваліся ў часопісах «Знамя», «Арион», «Иерусалимский журнал», «Зарубежные записки».

Перакладаў з нямецкай творы Томаса Мана, Стэфана Цвэйга, Франца Кафкі, Эліяса Канеці, Германа Гесэ і іншых.

Проза і эсэістыка Харытонава перакладзеная на англійскую, французскую, чэшскую, нямецкую, галандскую, партугальскую, кітайскую, японскую, шведскую, сербскую і венгерскую мовы.

Аповесці

• Прохар Мяньшуцін (1971)
• Эцюд пра маскі (1972)
• Дзень у лютым (1976)
• Правінцыйная філасофія (1977)
• Вартаўнік (1988)
• Набліжэнне (1998)
• Канвеер (2000)
• Настаўнік хлусні (казачная аповесць для дзяцей) (2003)
• Вузел жыцця (2011)
• Свята нечаканасцяў (казачная аповесць для дзяцей) (2017)
• Хірургія лёсу (2019)

Раманы

• Два Іваны (1980)
• Лініі лёсу, або Куфэрак Мілашэвіча (1992)
• Вяртанне ніадкуль (1995)
• Праект Адзінота (1995)
• Убачыць больш (2012)
• Джокер, або загалоўкі ў канцы (2014)
• Правінцыйная філасофія (трылогія) (2017)

Зборнікі апавяданняў

• Цыкл «Галасы» (1990)
• Amores novi (2000)
• Поры жыцця (2007)
• Лавец аблокаў (2008)

Зборнікі эсэ

• Спосаб існавання (1997)
• Стэнаграфія канца стагоддзя (2002)
• Урокі шчасця (2009)
• Стэнаграфія пачатку стагоддзя (2011)
• Пуцяводныя зоркі (2014)
• Стэнаграфія новага часу (2019)

Вершы

• Віно пазнейшых гадоў (2017)
• Мой век (2019)

Лісты

• Марк Харытонаў; Барыс Хазанаў. «…Пішы, мой сябар. Перапіска. 1995—2004» (2012)
• Марк Харытонаў; Барыс Хазанаў. «…Пішы, мой сябар. Перапіска. 2005—2011» (2012)

• літаратурная прэмія «Рускі Букер» (1992) за раман «Лініі Лёсу, або Куфэрак Мілашэвіча».
• французская прэмія за найлепшую замежную кнігу (1997).

• Марк Сергеевич Харитонов у сеткавым выданні «Горький».
• Лірыка Харытонава.