Маўрыцый Прозар

Маўрыцый Прозар
Маўрыцый Прозар
Дата нараджэння	15 верасня 1801
Месца нараджэння	Рамайней[d], Užliedžiai Eldership[d], Ковенскі раён[d], Літва;
Дата смерці	1886
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Бацька	Ігнацы Каятан Прозар
Маці	Анеля з Аскеркаў[d]
Жонка	Ганна з Хлапіцкіх[d]
Дзеці	Эдвард Прозар[d]
Альма-матар	Віленскі ўніверсітэт;
Род войскаў	Кавалерыя
Званне	Маёр
Часць	13-ы ўланскі полк
Бітвы/войны	Паўстанне 1830—1831 гадоў;
Узнагароды і званні
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Маўрыцый Прозар (15 верасня 1801, Рамні — 1886) — польскі і літоўскі ваенны дзеяч, удзельнік паўстання 1830—1831 гадоў, прадстаўнік шляхецкага роду Прозараў.

Біяграфія

Быў сынам Ігнацыя Каятана і Анэлі з Аскеркаў. Вучыўся ў Віленскім універсітэце.

У сакавіку 1831 г. узначаліў паўстанне ў Ковенскім павеце. На чале свайго атрада вёў шмат сутыкненняў з расійскімі войскамі (у тым ліку паспяхова абараняўся ў Кейданах). У ліпені ён далучыўся да 13-га ўланскага палка корпуса генерала Генрыка Дэмбіньскага і разам з ім адступіў у Польшчу. Ад паўстанцкага сейма атрымаў грамату аб заслугах перад бацькаўшчынай. 31 жніўня 1831 года атрымаў залаты крыж ордэна Virtuti Militari. У 1832 г. прыехаў у Францыю. Быў перакананым прыхільнікам князя Адама Ежы Чартарыйскага. Стаў членам Трэцямайскага манархічнага таварыства.

Апублікаваў дзённік паўстання ў Ковенскім павеце.

Быў жанаты з Ганнай, народжанай Хлапіцкіх, ад якой меў трох сыноў: Эдварда, Маўрыцыя і Люцыяна.

Літаратура

Robert Bielecki, Maurycy Prozor, w: Polski Słownik Biograficzny, 1984—1985, t. XXVIII, s. 540—541.
Marek J. Minakowski, Ci wielcy Polacy to nasza rodzina, wyd. 3, Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, Kraków 2008, ISBN 83-918058-5-9.