Мікалай Аляксандравіч Грэвеніц (1874)

Мікалай Аляксандравіч Грэвеніц
Мікалай Аляксандравіч Грэвеніц
Чарнігаўскі губернатар[d]
	1916 — 1917
Папярэднік	Мікалай Мікалаевіч Лаўрыноўскі[d]
Херсонскі губернатар[d]
	28 лютага 1911 — 1915
Папярэднік	Фёдар Аляксандравіч Бантыш[d]
Пераемнік	Віталь Георгіевіч Вятчынін[d]
Екацярынаслаўскі віцэ-губернатар[d]
	15 снежня 1908 — 7 сакавіка 1911
Пераемнік	Мікіта Аляксеевіч Тацішчаў[d]
Казанскі віцэ-губернатар[d]
	13 ліпеня 1907 — 15 снежня 1908
Папярэднік	Дзмітрый Дзмітрыевіч Кабека[d]
Пераемнік	Георгій Баляслававіч Пяткевіч[d]
Маршалак шляхты Пінскага павета
	1905 — 1907
Пераемнік	Ілья Апанасавіч Папа-Афанасопула
Нараджэнне	8 жніўня 1874; Расійская імперыя;
Смерць	4 студзеня 1931 (56 гадоў); Брусель, Бельгія;
Бацька	Аляксандр Аляксандравіч Грэвеніц[d]
Адукацыя	Аляксандраўскі ліцэй[d];
Узнагароды

Барон Мікалай Аляксандравіч Грэвеніц (руск.: Николай Александрович Гревениц; 1874—1931) — расійскі дзяржаўны дзеяч, Херсонскі (1911—1915) і Чарнігаўскі (1916—1917) губернатар. Сапраўдны стацкі саветнік (1914), камергер (1914).

Біяграфія

Нарадзіўся 27 ліпеня (8 жніўня) 1874 года^[1] у сям’і барона Аляксандра Аляксандравіча Грэвеніца (Аляксандр Фрыдрых Аўраам) Грэвеніц (1837—1901) — сапраўднага стацкага саветніка, дырэктара Санкт-Пецярбургскага выхаваўчага дома^[2]. Дзед па бацьку — Аляксандр Фёдаравіч Грэвеніц (1806—1884). Маці — Крысціна Якаўлеўна Грэвеніц (нар. Віліе; 1847 — 17.11.1917^[3]). Яго сёстры:

Аляксандра Аляксандраўна (1866—1947)^[4], у шлюбе з кузенам, баронам Барысам Мікалаевічам (Барысам Тэадорам Рудольфам) Грэвеніцам^[5]
Ганна Аляксандраўна (1868—1948)^[4], у шлюбе з баронам Яганесам (Янам) Аляксандравічам фон Гойнінген-Гюнэ^[5]
Вольга Аляксандраўна (1871—1939)^[4], у шлюбе з Мікалаем Кошалевым^[5] — маршалкам дваранства, а затым і губернатарам Гроднам^[4]
Сафія Аляксандраўна, у шлюбе з інжынерам-архітэктарам Андрэем Феліксавічам Пелем (Poehl; 1878—1938)^[5]

У 1894 годзе скончыў Аляксандраўскі ліцэй X класам і паступіў на службу. З 1904 — камер-юнкер^[1], у 1907 годзе — надворны саветнік. У 1905—1907 гадах займаў пасаду маршалка шляхты Пінскага павета^[6]. З 13 ліпеня 1907 года — Казанскі віцэ-губернатар; 19 мая 1908 года быў выраблены ў калежскія саветнікі. З 15 снежня 1908 года — Екацярынаслаўскі віцэ-губернатар.

З 28 лютага 1911 года быў прызначаны Херсонскім губернатарам; з 19 мая — у чыне стацкага саветніка. У званні камергера з 1914 года; у тым жа годзе стаў сапраўдным стацкім саветнікам^[7].

У 1916 годзе прызначаны Чарнігаўскім губернатарам.

У Пецярбургу жыл па адрасе: Мацвееўская вуліца^[8], 3^[5].

Пасля рэвалюцыі 1917 года эміграваў у Бельгію, дзе і цяпер жывуць яго нашчадкі^[9].

Памёр у Бруселі ў 1931 годзе — 2 студзеня^[1] ці 4 студзеня^[10].

Узнагароды

Ордэн Святога Станіслава 2-й ст. (1904);
Ордэн Святой Ганны 2-й ст. (1907);
Ордэн Святога Уладзіміра 4-й ст. (1909);
Найвышэйшая падзяка (1915).
Медаль «У памяць валадарання імператара Аляксандра III»;
Медаль «За працы па першай усеагульнай перапісу насельніцтва»;
Медаль «У памяць 100-годдзя Айчыннай вайны 1812 г.» (1912);
Медаль «У памяць 300-годдзя валадаранні дому Раманавых» (1913);
Знак узнагароды «за працы па землеўпарадкаванні»^[7].

Сям’я

Жаніўся ў Казані 12 лістапада 1908 года на Ганне Міхайлаўне Стрыжэўскай^[1]^[5].

Сын — Аляксандр Мікалаевіч (12.06.1911—20.02.1988), з 1933 года быў жанаты на праўнучцы А. С. Пушкіна^[11].

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в ^г Baron Gräwenitz Nikolaj Aleksandrovič в Erik-Amburger-Datenbank (ням.)
↑ Барон Гревениц Александр Александрович Архівавана 18 мая 2022. // Список гражданским чинам IV класса. Исправлен по 20 января 1881 года. — С. 670.
↑ Сканала ў Петраградзе, пахавана 19 лістапада 1917 года на Волкаўскіх лютэранскіх могілках (ЦГИА СПб. Ф. 19. — Оп. 127. — Д. 3590-1. — Л. 513; Бем В. Волковское лютеранское кладбище Санкт-Петербурга = Wolkowo lutherischer Friedhof in St. Petersburg : Справ.-путеводитель на нем. и рус. яз. — СПб., 1998. — C. 52).
↑ ^а ^б ^в ^г Полушин В. Л. Потомки великого древа: записки нестороннего наблюдателя — Красноярск: Бонус, 1999 — ISBN 5-7867-0050-X
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Almanach de St.-Petersbourg: Cour, Monde et ville. 1912 — St-Pétersbourg: Société M.O.Wolff, 1912. — С. 241
↑ Бойко Дм. А. Предводители Дворянства всех наместничеств, губерний, областей, уездов и округов Российской Империи. 1767–1917 гг. — Запорожье, 2022. — 3316(2) с.: ил., XXXVI л. ил.
↑ ^а ^б Барон Гревениц Николай Александрович Архівавана 18 мая 2022. // Список гражданским чинам четвёртого класса на 1915 год. Исправлен по 1-е сентября 1915 года. Ч. 2. — Пг., 1915. — С. 2541—2542.
↑ Цяпер гэта частка Вуліцы Леніна, ад Вялікага праспекта Петраградскага боку да Сытнінскай вуліцы
↑ Сахаров И. Гревеницы // Немцы России (энциклопедия) / Председатель ред. коллегии В. Карев. — М.: Издательство «Общественная Академия наук российских немцев», 1999. — Т. 1: А—И. — С. 623. — ISBN 5-93227-002-0.
↑ Незабытые могилы. Российское зарубежье: некрологи 1917—1997 в 6 томах. / Сост. В. Н. Чуваков. Т 2. — М., 1999. — С. 214. — ISBN 5-7510-0169-9.
↑ «Аксиологический аспект генеалогии потомков А. С. Пушкина» (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 28 жніўня 2016. Праверана 4 красавіка 2013.