Мікалай Міхайлавіч Кісялеўскі

Мікалай Міхайлавіч Кісялеўскі
Мікалай Міхайлавіч Кісялеўскі
Дата нараджэння	6 (18) студзеня 1866
Месца нараджэння	Гродна, Гродзенскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Дата смерці	21 ліпеня 1939 (73 гады)
Месца смерці	Анціб, дэпартамент Прыморскія Альпы, Францыя;
Месца пахавання	Рускія могілкі Какад[d];
Альма-матар	Полацкі кадэцкі корпус;
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Род войскаў	артылерыя[d]
Званне	генерал-лейтэнант
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна; Грамадзянская вайна ў Расіі;
Узнагароды і званні

Мікалай Міхайлавіч Кісялеўскі (руск.: Николай Михайлович Киселевский; 18 студзеня 1866 — 21 ліпеня 1939) — рускі генерал, удзельнік Першай сусветнай і Расійскай грамадзянскай войн, дзеяч белай эміграцыі.

Біяграфія

Нарадзіліся ў 1866 годзе ў Гродне.

Скончыўшы Полацкі кадэцкі корпус (1883) і Міхайлаўскае артылерыйскае вучылішча (1886), выпушчаны падпаручнікам у 26-ю артылерыйскую брыгаду.

Чыны: паручнік (1888), штабс-капітан (за адрозненне, 1892), капітан (за адрозненне, 1894), падпалкоўнік (за адрозненне, 1899), палкоўнік (за адрозненне, 1903), генерал-маёр (за адрозненне, 1908), генерал-маёр Світы (1909), генерал-лейтэнант (1915).

У 1892 годзе скончыў Мікалаеўскую акадэмію Генеральнага штаба (па 1-м разрадзе).

Служыў старэйшым ад’ютантам штаба 13-га армейскага корпуса (1893), старшым ад’ютантам штаба Грэнадзёрскага корпуса (1893—1898), штаб-афіцэрам для асаблівых даручэнняў пры штабе Грэнадзёрскага корпуса (1899—1904). У 1898—1899 гадах быў прыкамандзіраваны да Маскоўскага ваеннага вучылішча для выкладання ваенных навук.

У 1904—1905 гадах быў начальнікам штаба 26-й пяхотнай дывізіі. Затым камандаваў 28-м пяхотным Полацкім палком (1905—1906), 3-м грэнадзёрскім Пернаўскім палком (1906—1908), лейб-гвардыі Ізмайлаўскім палком (1908—1913). У снежні 1913 прызначаны камандзірам 1-й брыгады 2-й гвардзейскай пяхотнай дывізіі.

У Першую сусветную вайну камандаваў 3-й грэнадзёрскай дывізіяй (лістапад 1914—1916), 9-м армейскім корпусам (1916—1917). Пасля Лютаўскай рэвалюцыі быў прызначаны камандуючым 10-й арміі. У ліпені 1917 адхілены ад камандавання і залічаны ў рэзерв чыноў.

У лістападзе 1917 уступіў у Аляксееўскую арганізацыю. У грамадзянскую вайну служыў у добраахвотніцкай арміі, Узброеных сіл Поўдня Расіі, Рускай арміі барона Урангеля.

Пасля эвакуацыі з Крыма эміграваў у Югаславію, служыў у Бялградскай дырэкцыі чыгунак. У 1928 годзе пераехаў у Францыю, працаваў у Грэноблі. Быў арганізатарам і першым старшынёй аб’яднання лейб-гвардыі Ізмайлаўскага палка, таксама з 1931 складаўся старшынёй Камітэта дапамогі рускім беспрацоўным, ганаровым членам Таварыства рускіх грэнадзёраў за мяжой. Рабіў даклады на сходах Саюза рускай нацыянальнай моладзі і Рускага агульнавайсковага Саюза, быў супрацоўнікам часопіса «Часовой», заснаваў рукапісны часопіс «Ізмайлаўская даўніна».

Памёр у Антыбе. Пахаваны ў Ніцы на рускай могілках Какад.