Мікалаш Затаўканюк

Мікалаш (Мікола) Затаўканю́к (чэшск.: Mikoláš Zatovkaňuk, укр.: Микола Затовканюк; 21 верасня 1919, в. Палонка  (укр.) (бел., цяпер Луцкі раён, Валынская вобласць, Украіна) — чэшскі мовазнавец. Доктар філасофіі (1952).

У 1939—1940 гадах вучыўся на завочным аддзяленні Луцкага педагагічнага інстытута. Скончыў у 1947 годзе Тбіліскі ўніверсітэт. У 1947—1949 гадах вывучаў славістыку ў Карлавым універсітэце ў Празе. З 1949 года выкладаў у гэтым універсітэце, у тым ліку курс «Уводзіны ў беларускую мову».

Займаецца параўнальным вывучэннем беларускай, украінскай і рускай моў, іх узаемадзеяннямі з заходне-славянскімі мовамі, тыпалогіяй блізкароднасных моў, псіхалінгвістыкай. Аўтар манаграфіі «Словазмяненне назоўнікаў ва ўсходнеславянскіх мовах» (1975), даследаванняў і артыкулаў па праблемах беларусістыкі: «Усходнеславянскія традыцыі і беларусістыка ў Пражскім універсітэце» (1970), «Пра лексічныя кантакты беларускай і польскай моў (з пункту гледжання моўнай інтэрферэнцыі)» (1973) і інш.

• Затаўканюк Мікалаш. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).