Мікеле Санмікелі

Мікеле Санмікеле
Мікеле Санмікеле
Дата нараджэння	1484[1]
Месца нараджэння	Верона, правінцыя Верона, Венета, Італія[2]
Дата смерці	1559[3]
Месца смерці	Верона, правінцыя Верона, Венета, Італія[2]
Месца пахавання	San Tomaso Becket[d]
Грамадзянства	Італія
Працы і дасягненні
Працаваў у гарадах	Верона, Рым, Арв’ета, Парма
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікеле Санміке́лі^[4] (італ.: Michele Sanmicheli; 1484—1559) — італьянскі архітэктар і інжынер фартыфікацыі эпохі Высокага Адраджэння.

Нарадзіўся ў Сан-Мікеле каля Вероны ва ўладаннях Венецыі. Вучыўся ў сваіх бацькі Джавані і дзядзькі Барталамеа Санмікелі, якія працавалі ў Вероне. Пасля ён таксама адчуў уплыў Даната Брамантэ і Джуліяна да Сангала.

Ва ўзросце 16 гадоў пераехаў у Рым, дзе вывучаў антычную скульптуру і архітэктуру, і, магчыма, быў асістэнтам архітэктара Антоніа да Сангала. Пасля 1509 года каля двух дзесяцігоддзяў працаваў у Арв’ета, дзе пабудаваў шэраг цэркваў і палацца. Сярод яго ранніх работ вылучаецца праект сабора Санта-Марыя-дэле-Грацые ў Мантэф’ясконэ (з 1519) — 8-граннага купальнага збудавання. Адначасова ў 1509—1527 гадах Санмікелі быў на службе ў Папы Рымскага, па яго замове мацаваў сцены Пармы і П’ячэнцы. Пасля разгрому Рыма войскамі імператара Карла V у 1527 годзе працаваў у Вероне, дзе пабудаваў вароты гарадскіх умацаванняў Порта Нуова і Порта Паліа; пры пабудове фартыфікацый горада упершыню ўжыў сістэму бастыёнаў.

• Санмікелі Мікеле // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 157. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).