Мінскае таварыства аматараў прыродазнаўства, этнаграфіі і археалогіі

Мінскае таварыства аматараў прыродазнаўства, этнаграфіі і археалогіі — навукова-даследчая арганізацыя, якая існавала ў 1912—1915 гадах у Мінску^[1].

Таварыства займалася навуковым вывучэннем прыроды краю, гістарычна-археалагічнымі даследаваннямі, аховай прыродных помнікаў, а таксама пашырэннем ведаў у галіне прыродазнаўства, гісторыі і геаграфіі на тэрыторыі Мінскай губерні. Спачатку размяшчалася ў памяшканні Мінскай губернскай земскай управы і гімназіі К. В. Фальковіча, з 1913 года — у Мінскім гарадскім музеі^[1].

Кіравала таварыствам рада з шасці чалавек. Першы старшыня — дырэктар Мінскай балотнай доследнай станцыі А. Ф. Флёраў. Сярод членаў былі ўрачы А. П. Грацыянскі і С. М. Урванцоў, інжынер-тэхнолаг, член гарадской управы Ф. Цывінскі, кіраўнік Упраўлення земляробства і дзяржаўных маёмасцей Мінскай губерні І. М. Шэмішнаў, старшыня губернскай казённай палаты Ф. М. Ястрэмскі^[1].

Члены таварыства займаліся навуковай працай, чыталі даклады па медыцыне, геалогіі, глебазнаўстве, даследавалі флору і фаўну Беларусі, разглядалі праблемы зберажэння народных багаццяў. Арганізацыя падтрымлівала сувязі з шэрагам універсітэтаў і навуковых таварыстваў. У 1914 годзе выдала навуковы зборнік «Весці»^[1].

Таварыства займалася зборам калекцый старадаўніх кніг, манет, мінералаў, беларускіх нацыянальных строяў, гербарыяў, якія захоўваліся ў створаным ім гарадскім музеі^[1].

Спыніла дзейнасць у 1915 годзе праз падзеі Першай сусветнай вайны^[1].

• Мінскае таварыства аматараў прыродазнаўства, этнаграфіі і археалогіі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).