Палёты смерціПалёты смерці (ісп.: Vuelos de la muerte; англ.: Death flights) — форма пазасудовай расправы над праціўнікамі ваеннага рэжыму ў Аргенціне ў перыяд «бруднай вайны» ў 1970-х гадах. Перад «палётам смерці» чалавека пры дапамозе барбітуратаў прыводзілі ў стан непрытомнасці. Затым яго апускалі на борт самалёта ці верталёта і скідалі з вышыні ў ваду — у раку Ла-Плата ці ў Атлантычны акіян. Некаторыя падрабязнасці гэтых распраў сталі вядомы ад былога афіцэра ВМС Аргенціны Адольфа Сілінга, у 2005 годзе прысуджанага ў Іспаніі да 64 гадоў турэмнага зняволення. Сілінга ўдзельнічаў у двух «палётах смерці», ахвярамі якіх сталі 30 чалавек. Паводле яго сведчання, у 1977—1978 гадах было праведзена 180—200 «палётаў смерці»[1]. Гэта атрымала адлюстраванне ў мастацкім фільме «Гараж „Алімпа“». Аналагічным чынам у Чылі былі забіты па меншай меры 120 (колькасць, агучаная прэзідэнтам Рыкарда Лагасам у 2001 годзе) апанентаў дыктатуры Аўгуста Піначэта, у чым прызнаваўся і пілот асабістага верталёта дыктатара. Падобная форма расправы яшчэ да гэтага практыкавалася французскімі войскамі ў перыяд Алжырскай вайны (падчас «Бітвы за Алжыр» у 1957 годзе)[2][3]. Пасля практыка актыўна ўжывалася талібамі падчас грамадзянскай вайны ў Афганістане, толькі ў гэтым выпадку ахвяра кідалі проста на зямлю і пры ўдалым збегу абставін чалавек мог застацца ў жывых. Існуюць таксама сцвярджэнні аб тым, што выпадкі скідання палонных салдат праціўніка з верталёта мелі месца ў войсках ЗША і іх саюзнікаў падчас В’етнамскай вайны. Гэта атрымала адлюстраванне ў мастацкім фільме «Блакітны гром» і аўстралійскім тэлесерыяле «В’етнам, да запатрабавання». Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
