Паралелепіпед![]() Паралелепі́пед (ад грэч. παράλλος — паралельны і грэч. επιπεδον — плоскасць) — прызма, асновай якой служыць паралелаграм, ці (раўнасільна) мнагаграннік, у якога шэсць граняў і кожная з іх — паралелаграм. Тыпы паралелепіпеда![]() Адрозніваецца некалькі тыпаў паралелепіпедаў:
Асноўныя элементыДзве грані паралелепіпеда, якія не маюць агульнага рабра, завуцца процілеглымі, а тыя, што маюць агульнае рабро — сумежнымі. Дзве вяршыні паралелепіпеда, не якія належаць адной грані, завуцца процілеглымі. Адрэзак, які злучае процілеглыя вяршыні, завецца дыяганаллю паралелепіпеда. Даўжыні трох рэбраў прамавугольнага паралелепіпеда, якія маюць агульную вяршыню, завуць яго вымярэннямі. Уласцівасці
Асноўныя формулыПрамы паралелепіпедПлошча бакавой паверхні Sб=Ро*h, дзе Ро — перыметр заснавання, h — вышыня Плошча поўнай паверхні Sп=Sб+2Sо, дзе Sо — плошча асновы Аб’ём V=Sо*h Прамавугольны паралелепіпедПлошча бакавой паверхні Sб=2c(a+b), дзе a, b — бакі асновы, c — бакавое рабро прамавугольнага паралелепіпеда Плошча поўнай паверхні Sп=2(ab+bc+ac) Аб’ём V=abc, дзе a, b, c — вымярэнні прамавугольнага паралелепіпеда. КубПлошча бакавой паверхні Sб=4a², дзе а — рабро куба Плошча поўнай паверхні Sп=6a² Аб’ём V=a³ Адвольны паралелепіпедАб’ём і суадносіны ў нахіленым паралелепіпедзе часта вызначаюцца з дапамогай вектарнай алгебры. Аб’ём паралелепіпеда роўны абсалютнай велічыні змяшанага здабытку трох вектараў, вызначаных трыма бакамі паралелепіпеда, якія выходзяць з адной вяршыні. Суадносіны паміж даўжынямі бакоў паралелепіпеда і вугламі паміж імі дае сцвярджэнне, што вызначальнік Грама трох вызначаных вектараў роўны квадрату іх змяшанага здабытку[1] . У матэматычным аналізеУ матэматычным аналізе пад n-вымерным прамавугольным паралелепіпедам разумеюць мноства пунктаў віду Зноскі
Спасылкі
Прамавугольны паралелепіпед Архівавана 21 лютага 2020. |
Portal di Ensiklopedia Dunia