Паралеўкобрыум даўгалісты

Паралеўкобрыум даўгалісты
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Нададдзел:  Мохападобныя Аддзел:  Імхі Клас:  Лістасцябловыя імхі Падклас:  Dicranidae Парадак:  Dicranales Сямейства:  Дыкранавыя Род:  Paraleucobryum Від:  Паралеўкобрыум даўгалісты
Міжнародная навуковая назва
Paraleucobryum longifolium (Ehrh. ex Hedw.) Loeske, 1908.
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   16840 NCBI   98500 EOL   929161 IPNI   ??? TPL   tro-35182359

Паралеўкобрыум даўгалісты (Paraleucobryum longifolium) — від лістасцябловых імхоў сямейства дыкранавых.

Дзернавінкі даволі буйныя, 2-4 см вышынёй, рыхлыя або густыя, мяккія, белавата-зялёныя, бліскучыя, малалямцавыя. Сцябло прамастойнае або ўзыходнае, простае ці галінастае. Лісце серпападобна звілістае, павернутае ў адзін бок, з ланцэтнай асновы паступова доўгажалабата-шылападобнае, па краі двухрадкова дробназубчастае. Жылка простая, шырокая, займае ўсю шылападобную частку ліста. Клеткі ліста падоўжаныя, у вуглах асновы 6-вугольныя, утвараюць вушкападобную групу. Каробачка на ножцы, прадаўгавата-цыліндрычная, ад жоўта-зялёнай да жаўтавата-бурай. Перыстом просты. Вечка з шылападобным кончыкам.

Двухдомная расліна. Звычайна не спараносіць.

Від з цыркумпалярным арэалам у Галарктыцы, які прасціраецца ад субарктыкі да лесастэпу; на поўдзень ад яго трапляецца ў гарах. Рэліктавы прадстаўнік барэальна-мантаннага фларыстычнага комплексу ў флоры Беларусі. Расце на буйных сілікатных валунах і старых гнілых пнях у зацененых месцах.

• Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5