Польска-ўкраінская вайна

Польска-ўкраінская вайна
Польска-ўкраінская вайна
	; Польскія войскі ў Хыраве
Дата	1 лістапада 1918 — 17 ліпеня 1919
Месца	Галіцыя, Закарпацце, Букавіна, Валынь
Вынік	Перамога Польшчы, падзел земляў ЗУНР паміж Польшчай, Румыніяй і Чэхаславакіяй
Праціўнікі
II Рэч Паспалітая Румынія ; Венгрыя Чэхаславакія	ЗУНР; УНР; Гуцульская Рэспубліка; Рэспубліка Каманча
Камандуючыя
Юзаф Пілсудскі; Юзаф Халер; Вацлаў Івашкевіч Эдвард Рыдз-Сміглы	Аляксандр Грэкаў; Міхаіл Амельяновіч-Паўленка ; Сымон Пятлюра; Сцяпан Клачурак
Сілы бакоў
190 000 4000 620 - 1000	70 000 - 75 000; 35 000; 1100; 800 ; Усяго каля: 112.000
Страты
Агульныя страты: 10 000	Агульныя страты: 15 000
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Польска-ўкраінская вайна (польск.: Wojna polsko-ukraińska, укр.: Польсько-українська війна) — узброены канфлікт паміж Польшчай і Заходне-Украінскай народнай рэспублікай на тэрыторыі Галіцыі, які выліўся ў шырокамаштабныя баявыя дзеянні з 1 лістапада 1918 года па 17 ліпеня 1919 года. Вайна вялася ва ўмовах нестабільнасці, выкліканых распадам Аўстра-Венгрыі, распадам Расійскай імперыі і Грамадзянскай вайной у Расіі.

Асаблівасцю вайны была яе спантаннасць. Узброеныя сутыкненні пачаліся па ўсёй тэрыторыі Галіцыі, і толькі да сярэдзіны лістапада ўзнік пастаянны фронт. Таксама да сярэдзіны лістапада вайна вялася не прафесійнымі арміямі, а добраахвотніцкімі фарміраваннямі ўкраінцаў і палякаў. 22 лістапада 1918 года польскія войскі ўвайшлі ў Львоў. Адразу пасля ўзяцця горада там адбыўся яўрэйскі пагром. Пасля доўгіх пазіцыйных баёў (зіма 1918—1919 гадоў) польская армія перайшла ў наступ, выбіўшы ўкраінскія войскі ў трохвугольнік смерці. Апошняй спробай украінцаў замацавацца ў Галіцыі быў Чорткаўскі наступ, які завяршыўся правалам. У выніку Украінская Галіцкая Армія пакінула рэгіён і пярайшла ва Украінскую Народную Рэспубліку.