Помнік Кіраву (Растоў-на-Доне)
Помнік Сяргею Міронавічу Кіраву працы скульптара З. М. Віленскага і архітэктара В. В. Барынава[1] ўсталяваны ў Растове-на-Доне ў скверы на скрыжаванні Пушкінскай вуліцы і Кіраўскага праспекта. Помнік быў адкрыты ў 1939 годзе, спачатку знаходзіўся ў Пакроўскім (Кіраўскім) скверы[2]. Помнік С. М. Кіраву мае статус аб'екта культурнай спадчыны. Апісанне
Помнік створаны скульптарам З. М. Віленскім і архітэктарам В. В. Барынавым. Бронзавая фігура з выцягнутай угару правай рукой усталявана ў поўны ўзрост на высокім пастаменце з чырвонага граніту. Кіраў намаляваны з добрай усмешкай і жыццярадасным тварам[2]. На пастаменце выбіта цытата з прамовы Кірава, вымаўленай на XVII з'ездзе УКП(б)[3]:
ГісторыяСяргей Міронавіч Кіраў быў у Растове вясной 1918 года. Тады ён браў удзел у I з'ездзе Саветаў Данской рэспублікі[2]. Помнік Кіраву быў адкрыты 30 красавіка 1939 года на людным мітынгу. Помнік быў усталяваны ў скверы, што атрымаў імя Кірава[2]. Раней у гэтым скверы стаяла Пакроўская царква[4], знесеная ў 1930 годзе. Па аповедах старажылаў, пры ўзвядзенні помніка выкарыстоўваліся мармуровыя пліты, што засталіся ад храма[5]. У гады Вялікай Айчыннай вайны жыхары Растова выратавалі помнік ад разбурэння, закапаўшы яго ў зямлю. Ужо ў 1945 годзе помнік ізноў аднавілі[4]. Помнік Кіраву раней з'яўляўся аб'ектам культурнай спадчыны федэральнага значэння, але ў 1997 годзе яго ахоўны статус панізілі да мясцовага[6][7]. У 2003 годзе казачае грамадства «Усевялікае Войска Данское» прапанавала аднавіць у Кіраўскам скверы Пакроўскую царкву, а помнік Кіраву перанесці ў іншае месца. Гэту прапанову падтрымаў архібіскуп Растоўскі і Новачаркаскі Панцеляймон. Вернікаў абурала таксама наяўнасць слова «Чорт» на пастаменце помніка. Супраць пераносу манумента выступілі камуністы і прадстаўнікі растоўскага аддзялення УТАПГК. Былі прызначаны грамадскія слуханні, і ў выніку было вырашана перанесці помнік у сквер на вугле Кіраўскага праспекта і вуліцы Пушкінскай[4]. У кастрычніку 2005 года помнік Кіраву быў дэмантаваны і перасунуты ў майстэрню братоў Косцевых для рэстаўрацыі[8]. У снежні таго ж года помнік быў адноўлены на новым месцы[9]. Зноскі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia