Пячора Шавэ

Пячора Шавэ
фр.: Grotte Chauvet
Тарпаны - малюнак на сцяне пячоры Шавэ.
Каардынаты: 44°21′00″ пн. ш. 4°29′24″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне	Францыя, Комб д'Арк
Даўжыня	800 м
Год адкрыцця	1994
Лік уваходаў	1
Пячора Шавэ

Пячора Шавэ́ (фр.: grotte Chauvet) — пячора з наскальнымі дагістарычнымі малюнкамі на поўдні Францыі паблізу невялікага горада Вальён-Пон-д'Арк у даліне ракі Ардэш. Занесена ў пералік гістарычных помнікаў Францыі  (руск.) (бел. (13.10.1995), з’яўляецца дзяржаўнай уласнасцю (з 14.2.1997). У 2014 годзе папоўніла спіс Сусветнай спадчыны^[1].

Па памерах пячора большая за Ласко, уключае залы і галерэі агульнай даўжынёй 800 метраў і вышынёй да 18 метраў. У пячоры выяўлена 435^[2] малюнкаў з выявамі жывёл. Наскальны жывапіс уяўляе сабой адзін з самых старажытных узораў пячорнага мастацтва ў свеце. Узрост найстарэйшых малюнкаў ацэньваюць у 36 тыс. гадоў (арыньякская або шатэльперонская культура), аднак дакладнае датаванне выклікае спрэчкі^[3].

Наскальныя роспісы выдатна захаваліся, бо пячора Шавэ была адрэзаная ад вонкавага свету з часоў ледніковага перыяду з-за падзення скальных абломкаў перад яе ўваходам^[2]. Пячору адкрылі 18 снежня 1994 года тры спелеолагі: Жан-Мары Шавэ (Jean-Marie Chauvet), Эліет Брунэль (Éliette Brunel) і Крысціян Ілэр (Christian Hillaire).

Пячора зачынена для агульнага доступу, бо кожнае прыкметнае змяненне вільготнасці паветра можа прывесці да пашкоджання насценнага жывапісу. Права доступу, толькі на некалькі гадзін і з пэўнымі абмежаваннямі, могуць атрымаць толькі нешматлікія археолагі^[2].

У 2010 годзе Вернер Херцаг зняў пра загадкі пячоры і яе наваколля дакументальны фільм «Пячора забытых сноў  (руск.) (бел.». Грамадскі рэзананс, выкліканы фільмам, прывёў да прыняцця ўрадам рашэнне пабудаваць паблізу дакладную рэпліку пячоры, якая была адкрыта для турыстаў у красавіку 2015 года. У 2014 годзе ЮНЕСКА ўхваліў наданне пячоры статусу аб’екта Сусветнай спадчыны.