П’етра Перці
Джава́ні П’е́тра Пе́рці або Перэці (Giovanni Pietro Perti, Pietro Perty, Pretti, Peretti; 1648, Муджа, Швейцарыя — 1714, Вільня, Літва) — італьянскі барочны скульптар і архітэктар, адзін з вядучых еўрапейскіх скульптараў пачатку XVIII стагоддзя. Валодаў прадмесцямі Сніпішкі і Антокаль, якія знаходзіліся ва ўладанні Сапегаў[2]. БіяграфіяЖывучы ў кантоне Тычына, Перці знаходзіўся пад уплывам італьянскага майстра Джавані Ларэнца Берніні[3]. Атрымаў адукацыю ў Фларэнцыі. Пасля запрашэння Міхала Казіміра Паца большасць свайго жыцця Перці правёў у сталіцы Вялікага Княства Літоўскага, працуючы на магнацкія фаміліі. Атрымаў вядомасць за мармуровыя ўпрыгожанні Касцёла Святых Пятра і Паўла (1677—1682), якія лічацца шэдэўрам літоўскага барока. Працаваў разам з Джаванні Марыя Галі , які выконваў арнаментацыю вакол скульптур Перці. У 1689—1701 гадах Перці служыў у маёнтку вялікага гетмана літоўскага Казіміра Яна Сапегі. На працягу сваёй кар’еры распрацаваў, узвёў і ўпрыгожыў найвыдатнейшыя помнікі літоўскага барока ў Вільні: палац Слушкаў (1690), палац Сапегаў (1691) і Касцёл Ісуса і кляштар трынітарыяў (пачатак у 1691 годзе, упрыгожаны ў 1700—1705 гадах)[4], усе знаходзяцца ў прадмесці Антокаль. Аднавіў інтэр’ер і дызайн стукавай тынкоўкі алтара капліцы Св. Казіміра ў Віленскім кафедральным саборы (1686—1688). Быў жанаты з дачкой Мікеланджэла Палоні Марыяй Магдаленай. Памёр у Вільні. Крыніцы
Літаратура
Спасылкі
Памылка Lua у Модуль:External_links на радку 45: assign to undeclared variable 'link'. |
Portal di Ensiklopedia Dunia