Раскулачванне

Раскулачванне
Месцазнаходжанне	СССР
Дата пачатку	1929
Дата заканчэння	1932

Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. Магчымы машынны пераклад, ужыванне ненарматыўнага правапісу або лексікі. Для праверкі ёсць адмысловыя праграмы.

Артыкул або раздзел вымагае перапрацоўкі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. Калі ласка, палепшыце артыкул адпаведна правілам напісання артыкулаў.

Раскулачванне (англ.: Dekulakization, руск.: раскулачивание, укр.: розкуркулення) — кампанія палітычных рэпрэсій і генацыда па класавай прыкмеце ў СССР, у тым ліку арыштаў, дэпартацыяў і пакаранняў смерцю мільёнаў заможных сялян і членаў іх сем’яў у 1929-1932 гадах. Заможныя сяляне на дзяржаўным узроўні вызначаліся словам кулак і лічыліся класавымі ворагамі. Больш за 1,8 мільёна сялян былі дэпартаваныя ў 1930—1931 гг. ^[1][2][3] Афіцыйнай мэтай кампаніі была барацьба з контррэвалюцыяй і пабудова сацыялізму ў сельскай мясцовасці. Гэтая палітыка была ажыццяўлена адначасова з калектывізацыяй у СССР і фактычна перавяла ўсю сельскую гаспадарку і сялян пад кантроль дзяржавы.

«Ліквідацыя кулацтва як класу» была абвешчаная Іосіфам Сталіным 27 снежня 1929 года.^[1] Ён казаў: «цяпер у нас ёсць магчымасць ажыццявіць рашучы наступ на кулацтва, зламаць іх супраціў, ліквідаваць іх як клас і замяніць прадукцыю кулакоў прадукцыяй калгасаў і саўгасаў».^[4] Рашэнне было аформлена ў рэзалюцыі «Аб мерах па ліквідацыі кулацкіх гаспадарак у раёнах комплекснай калектывізацыі» 30 студзеня 1930 г.

Усе «кулакі» былі падзелены на тры катэгорыі:

1. да расстрэлу або заключэння ў адпаведнасці з рашэннем мясцовага аддзела тайнай палітычнай паліцыі — ДПУ;
2. да ссылкі ў Сібір, на Поўнач, на Ўрал ці ў Казахстан пасля канфіскацыі маёмасці;
3. да высылкі са сваіх дамоў у працоўныя калоніі ў сваіх раёнах.^[1]

Кіраўнік тайнай паліцыі АДПУ Яфім Георгіевіч Еўдакімаў (1891—1939) арганізаваў і кіраваў аблавай на сялян і масавымі расстрэламі.

Спалучэнне раскулачвання, калектывізацыі і іншых метадаў рэпрэсіўнай палітыкі прывялі да масавага голаду ў многіх частках Савецкага Саюза і гібелі прыкладна 11 мільёнаў сялян у 1929—1933 гадах, у тым ліку 4 млн падчас самой кампаніі раскулачвання.^[1] Раскулачванне было фактычна барацьбой дзяржавы супраць заможнага і сярэдняга сялянства ў мірны час. Вынікі раскулачвання неўзабаве сталі вядомыя за межамі Савецкага Саюза. У 1941 годзе амерыканскі журналіст Хар Нікербокер піша: «Гэта прыблізная ацэнка — 5000000 кулакоў … загінулі адразу, або на працягу некалькіх гадоў».^[5]