Рыгор Мацвеевіч Лінькоў

Рыгор Мацвеевіч Лінькоў
Род дзейнасці	ваенны
Дата нараджэння	4 лютага 1899(1899-02-04)
Месца нараджэння	Васільеўка[d], Арэнбургскі павет[d], Арэнбургская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	17 снежня 1961(1961-12-17) (62 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Альма-матар	Ваенная акадэмія сувязі імя С. М. Будзёнага[d] (1938)
Партыя	КПСС[1]
Прыналежнасць	СССР
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і прэміі

Рыгор Мацвеевіч Лінькоў (4 лютага 1899(1899-02-04), Васільеўка^[d], Арэнбургскі павет^[d], Арэнбургская губерня, Расійская імперыя — 17 снежня 1961(1961-12-17), Масква) — камандзір савецкага дыверсійна-разведвальнага атрада ў часы Вялікай Айчыннай вайны.

Нарадзіўся 4 лютага 1899 года ў с. Васільеўка Арэнбургскай губерні.

Скончыў сельскую школу, Арэнбургскую саўпартшколу і рабфак.

Член УКП(б) з 1918 года. У Чырвонай Арміі з 1918 года. Удзельнік грамадзянскай вайны, ваяваў у складзе войска Блюхера.

У 1938 годзе скончыў Вышэйшую ваенную электратэхнічную школу камсастава Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, атрымаў спецыяльнасць ваеннага інжынера.

У баях Вялікай Айчыннай вайны з верасня 1941 года. Узначаліў 1-ы Беларускі атрад асаблівага прызначэння, які пачаў дзейнічаць на акупаванай тэрыторыі Лепельскага, Чашніцкага і Халопеніцкага раёнаў Віцебскай вобласці (пры гэтым галоўная база атрада знаходзілася на невялікім востраве ў Бярэзінскіх балотах).

Партызанскі атрад пад яго камандаваннем прайшоў 600 кіламетраў па тылах ворага ў паўднёвых раёнах Беларусі, здзяйсняў дыверсіі і падрываў камунікацыі праціўніка. З мая 1943 года камандаваў дыверсійна-разведвальнай групай, якая дзейнічала ў раёне Брэста, Баранавічаў, Ваўкавыска, а затым — на тэрыторыі Польшчы і Чэхаславакіі. Задачай Лінькова было знішчэнне беларускага антысавецкага партызанскага руху на беларускім Палессі і фармаванне там савецкіх партызанскіх атрадаў. Стварыў цэнтралізаваную разгалінаваную сетку партызанскіх атрадаў на тэрыторыі Беларусі.

З 1946 года палкоўнік Г. М. Лінькоў у адстаўцы, быў на партыйнай і дзяржаўнай рабоце. Жыў у Маскве.

Загінуў 17 снежня 1961 года на паляванні. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

• Герой Савецкага Саюза (21 студзеня 1943) — за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання ў тыле ворага і асобыя заслугі ў развіцці партызанскага руху ў Беларусі.