Странцыяніт

Странцыяніт
Формула	SrCO3
Статус IMA	grandfathered mineral (G)[d][1]
Фізічныя ўласцівасці
Колер	Бясколерны, зелянявы, шэры, жаўтлявы
Колер рысы	Белая
Бляск	Шкляны
Празрыстасць	Празрысты, які прасвечвае
Цвёрдасць	3,5
Спайнасць	Добрая па {110}
Шчыльнасць	3,78 г/см³
Сінгонія	Рамбічная (планаксіяльная)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Странцыяні́т^[2] — мінерал класа карбанатаў, карбанат стронцыю SrCO₃. Утрымлівае да 70,2 % аксіду стронцыю, прымешкі аксідаў кальцыю, барыю, свінцу^[2]. Мінерал, а пасля і стронцый, атрымаў сваю назву ў гонар вёскі Странтыян (Лахабер, Шатландыя), дзе і быў упершыню выяўлены ў свінцовых рудніках ў 1790 (1787^[3]) годзе.

Бясколерныя снежна-белыя (радзей з зеленаватым, жаўтаватым, шараватым адценнем)^[2] празрыстыя ігольчастыя крышталі, прамяністыя агрэгаты. Цвёрдасць 3,5—4^[3]. Шчыльнасць 3600—3800 кг/м³.

• Странцыяні́т // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 199. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Стронцианит // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

	Странцыяніт на Вікісховішчы

• Странцыяніт у базе webmineral.com (англ.)
• Странцыяніт на сайце КаталогМинералов. RU (руск.)