Сям’я Януш
«Сям’я Януш» (другая назва: Жніво) — чорна-белая драма, знятая на кінастудыі «Савецкая Беларусь» у 1941 годзе. Рэжысёр: Сігізмунд Францавіч Наўроцкі. Сцэнарысты: Канстанцін Васіленка, Яўген Памешчыкаў. Аператар: Барыс Рабаў. Мастакі: Вячаслаў Іваноў, В. Первунін. Прэм’ера: 13 мая 1941 (Дом кіно). Фільм прысвечаны ўз’яднанню Заходняй Беларусі з БССР. Фільм характарызуецца багатым музычным суправаджэннем і меладычнымі беларускімі песнямі на словы паэтаў Петруся Броўкі і Кандрата Крапівы і музыку кампазітара Аляксея Туранкова. У шырокі пракат фільм не выпушчаны. СюжэтПадзеі адбываюцца ў калгасе «Пагранічнік» недалёка ад мяжы з Польшчай. Галоўныя героі — браты Януш і маці Юста Паўлаўна Януш — збіраюцца на вяселле брата Астапа. У Юсты Януш вялікая сям’я: чатыры сыны (Астап, Міхась, Кірыл, Арцём) і дачка Феша. Лёс у братоў розны: адзін стаў палкоўнікам, другі — вучоным-селекцыянерам, трэці — старшынёй, чацвёрты — шахцёрам-перадавіком. Але аб’ядноўвае іх тое, што яны, як адзін, любяць Радзіму і адданыя сваёй працы. Неўзабаве пасля вяселля Астапа і Мані аб’яўляецца мабілізацыя. Праз вёску праходзіць калона танкаў Т-26. Усе сяляне і сялянкі з песнямі і кветкамі праводзяць мужчын ваяваць. Калі адна жанчына па старасвецкай звычцы пачынае галасіць: «Ой, саколікі…», яе плач выклікае выбух рогату іншых дзяўчат. Пасля таго, як мужчыны сыходзяць у войска, Юста Януш становіцца старшынёй калгасу. Сяляне рупліва працуюць на ўборцы новага ўраджаю. 17 верасня сяляне радасна віталі навіну пра вызваленчы паход Чырвонай Арміі. Спачатку прыйшла тэлеграма, што Астап загінуў у першым баі, аднак пазней Валошка з Гродна даслаў тэлеграму, што Астап жывы і за баявы подзвіг прыстаўлены да ўзнагароды. Астап вярнуўся ў вёску героем і з лёгкім раненнем. Сяляне радасна святкуць вяртанне мужчын з перамогай. Насеннае зерне калгаснікі накіравалі на вызваленыя зямлі. Акцёры
КрыніцыЛітаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia