Вальс «Сіняя хустачка» быў напісаны падчас гульні ў покер. Арыгінальны тэкст быў польскамоўным і апісваў развітанне з жанчынай з блакітнымі вачыма і сіняй шаўковай хусцінкай на плячах[1]. Той жа ноччу тэкст быў перакладзены на рускую мову Генрыкам Гольдам, Ежы Пецярбурскім, Станіславам Лаўданам і Квартам. Гэтая рускамоўная версія ўпершыню прагучала ў выкананні Лаўдана ў Вільні падчас другога канцэрта Джазавага ансамбля Генрыка Гольда і Ежы Пецярбурскага, пазней вядомага як Дзяржаўны Беластоцкі джазавы аркестр[2].
Пасля вайны Станіслаў Лаўдан выдаў ноты і запісаў англамоўную версію песні.
И вновь весной
Под знакомой тенистой сосной
Мелькнёт, как цветочек, синий платочек,
Милый, любимый, родной.
Двадцать второго июня
Ровно в четыре часа
Киев бомбили. Нам объявили,
Что началася война.
Кончилось мирное время,
Нам расставаться пора.
Я уезжаю, быть обещаю
Верным тебе до конца.
И ты смотри,
С чувством моим не шути!
Выйди, подруга, к поезду друга,
Друга на фронт проводи.
Дрогнут колёса вагона,
Поезд помчится стрелой.
Ты мне с перрона, я — с эшелона
Грустно помашем рукой.
Пройдут года,
Снова я встречу тебя.
Ты улыбнёшься, к сердцу прижмёшься
И поцелуешь, любя.
Крыніцы
↑Stanley Laudan as told to Kendall McDonald, The White Baton, Allan Wingate Publishers, 1957, str. 110-111, 133-135
↑Wojciech Śleszyński, Sowieckie teatry, zespoły estradowe i filharmonia w obwodzie białostockim w latach 1939-1941, Białostocczyzna, 4/56/1999, Białystok 1999, str. 86-87
