Таццяна Уладзіміраўна Звярко

Таццяна Уладзіміраўна Звярко (нар. 19 студзеня 1979) — палітычная зняволеная, абвінавачаная і асуджаная падчас пратэстаў у Беларусі ў 2020 годзе^[1].

Да абвінавачвання па крымінальнай справе Таццяна 17 гадоў працавала ў Лідскім райвыканкаме старэйшым інспектарам у аддзеле дакументацыйнага забеспячэння, не мела спазненняў ці спагнанняў. Вядома, што прадстаўнік улады, якога нібыта абразіла Таццяна ў сувязі з падзеямі жніўня 2020 года, — гэта намеснік начальніка лідскага РАУС Дзяніс Жынко, з якім яна была асабіста знаёма і якому напісала асабістае паведамленне, калі пабачыла фота апошняга, дзе ён кіруе разгонам акцыі пратэсту. Таксама яна нібыта пакінула некалькі публічных каментароў пра таго міліцыянта і Лукашэнку^[2].

У жніўні 2021 ў Лідзе суддзя Ігар Кашко асудзіў Таццяну Звярко на 1 год і 6 месяцаў калоніі па двух артыкулах Крымінальнага кодэкса: арт. 369 КК РБ (Абраза прадстаўніка ўлады) і арт. 368 КК РБ (Абраза прэзідэнта), таксама суддзя абавязаў Таццяну сплаціць 2 тысячы рублёў пацярпеламу міліцыянту — за маральную шкоду. Таццяна ўзялі пад варту ў зале суда^[3]. На момант затрымання яна знаходзілася ў дэкрэтным адпачынку, малодшаму сыну Ягору быў 1 год і 8 месяцаў, што паводле беларускага заканадаўства (арт. 63 КК РБ) з’яўляецца змякчальнымі абставінамі, але гэта не перашкодзіла суддзі вынесці рэальны тэрмін^[4][5].

10 жніўня 2021 шэрагам беларускіх праваабарончых арганізацый, сярод якіх Праваабарончы цэнтр «Вясна», Беларускі Хельсінкскі камітэт і Беларускі ПЭН-цэнтр, была прызнана палітычнай зняволенай^[6]. Такім чынам, Таццяна далучылася да палітычных зняволеных, чый крымінальны пераслед звязаны з дыфамацыйнымі артыкуламі (у адрозненне ад паклёпу, дыфамацыя выяўляецца ў тым, што ў публікацыях і іншых крыніцах можа распаўсюджвацца не толькі ілжывая інфармацыя, але і аб’ектыўная), за дэкрыміналізацыю адказнасці па якіх даўно выступаюць беларускія і міжнародныя праваабаронцы^[7][8].

Таццяна ўтрымлівалася ў гомельскай калоніі № 4. Цалкам адбыла тэрмін і выйшла на волю 4 студзеня 2023 г.^[1]

• Старонка Таццяны Звярко на сайце Праваабарончага цэнтра «Вясна»