Тэхналагічны ўніверсітэт імя Шарыфа

Тэхналагічны ўніверсітэт імя Шарыфа
Тэхналагічны ўніверсітэт імя Шарыфа
	перс.: دانشگاه صنعتی شریف
Міжнародная назва	Sharif University of Technology (SUT)
Заснаваны	1966 год
Тып	дзяржаўны
Рэктар	Махмуд Фатухі-Фірузабад
Студэнты	9 000
Бакалаўрыят	5 779
Магістратура	4 726
Дактарантура	700
Краіна	Іран;
Размяшчэнне	Іран, Тэгеран
Юрыдычны адрас	Azadi Ave.
Сайт	sharif.ir
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Тэхналагічны ўніверсітэт імя Шарыфа — дзяржаўная вышэйшая навучальная ўстанова ў Іране, вучэбны і навукова-даследчы цэнтр у галіне інжынерыі і фізічных навук. Адна з самых прэстыжных тэхнічных вучэбных устаноў Ірана. Размешчаны ў горадзе Тэгеран.

Агульныя звесткі

Заснаваны ў 1966 годзе Махамадам Алі Маджтахедзі, арганізатарам навукі і рэктарам Тэгеранскага політэхнічнага інстытута, па ўказу шаха Ірана Махамеда Рэза Пехлеві як Індустрыяльны ўніверсітэт «Арыямехр» на ўзор Масачусецкага тэхналагічнага інстытута. У першы год існавання ўніверсітэта на чатырох факультэтах — электраэнергетычным, металургічным, механічным і хімічнага машынабудавання — навучаліся 412 студэнтаў, адабраных па выніках усеіранскага конкурсу. Прафесарска-выкладчыцкі склад ВНУ складаўся з 54 выкладчыкаў.

У 1972 годзе Махамед Рэза Пехлеві, які быў прэзідэнтам універсітэта з моманту заснавання да 1979 года, прызначыў першага іранскага выпускніка МТІ, Сеіда Хасейна Насра рэктарам ВНУ і паставіў перад ім задачу пераўтварыць універсітэт у «іранскі МТІ»^[1]^[2].

У 1967—1971 гадах да факультэтаў універсітэта, якія ўжо дзейнічалі, былі дададзены фізічны, матэматычны, эканомікі і кіравання прамысловасцю, хімічны і грамадзянскага будаўніцтва^[3].

У 1974 годзе адкрыўся філіял Індустрыяльнага ўніверсітэта «Арыямехр» у Ісфахане, які пазней выдзеліўся са складу ўніверсітэта і стаў самастойным Ісфаханскім тэхналагічным універстэтам.

Пасля Ісламскай рэвалюцыі ў 1979 годзе Індустрыяльны ўніверсітэт «Арыямехр» быў перайменаваны ў Тэгеранскі індустрыяльны ўніверсітэт, які ў 1980 годзе атрымаў імя Маджыда Шарыфа Вакефі (англ.) (бел. — студэнта-рэвалюцыянера, забітага ў 1975 годзе.

Цяпер універсітэт мае два кампусы: Галоўны кампус знаходзіцца ў Тэгеране, Міжнародны кампус — на востраве Кіш у Персідскім заліве.

У 2015—2016 вучэбным годзе ва ўніверсітэце навучаліся больш за 9 000 студэнтаў, у тым ліку 5 776 бакалаўраў, 4 726 магістраў, 700 дактарантаў^[4].

Прафесарска-выкладчыцкі склад

Па стане на 1 верасня 2015 года, прафесарска-выкладчыцкі склад Тэхналагічнага ўніверсітэта імя Шарыфа налічвае больш за 450 выкладчыкаў. У яго складзе 168 прафесараў, 115 дацэнтаў, 153 асістэнтаў-прафесараў.

Дзейнасць

Адукацыйная дзейнасць

Па стане на чэрвень 2016 года асноўны вучэбны працэс ва ўніверсітэце ажыццяўляецца на 14 факультэтах^[5]:

Факультэт нафтахімічнай інжынерыі.
Факультэт грамадзянскага будаўніцтва.
Фізічны факультэт.
Хімічны факультэт.
Факультэт матэматычных навук.
Факультэт электраінжынерыі.
Факультэт матэрыялазнаўства і інжынерыі.
Факультэт авіяцыйна-касмічнай інжынерыі.
Факультэт камп’ютарнай інжынерыі.
Факультэт электратэхнікі.
Факультэт машынабудавання.
Факультэт прамысловай інжынерыі.
Факультэт кіравання і эканомікі.
Факультэт філасофіі навукі.

Структура факультэтаў у цэлым адпавядае асноўным накірункам адукацыйнай дзейнасці ўніверсітэта.

Навукова-даследчая дзейнасць

Тэхналагічны ўніверсітэт імя Шарыфа мае 15 навукова-даследчых цэнтраў:

НДЦ перадавых камунікацыйных тэхналогій.
НДЦ інфармацыйна-камунікацыйных тэхналогій (AICTC).
Абсерваторыя «Альборз» для назірання гама-выпраменьвання і касмічных прамянёў.
НДЦ біяхіміі і біяэкалогіі.
Цэнтр маніторынгу стану (СМС).
Цэнтр прадпрымальніцтва.
НДЦ эканомікі прамысловасці.
НДЦ электронікі.
НДЦ энергетычных носьбітаў.
НДЦ экалогіі.
НДЦ прамысловых сістэм.
НДІ нанатэхналогій.
НДІ транспарту.
НДЦ прыкладной фізікі імя Шарыфа.
НДЦ акіяналогіі і водных рэсурсаў.

Універсітэт мае вялізны аўтарытэт у Іране ў галіне даследаванняў прыкладных і фундаментальных навук. У апошнія некалькі гадоў універсітэт займае першыя месцы ў краіне па аб’ёмам укладаемых у даследаванні сродкаў, атрымоўваемых грантаў і прэмій, а таксама па выданню навуковых прац і дысертацый.

Бібліятэка

Бібліятэка ўніверсітэта валодае найбагацейшым сярод бібліятэк іншых ВНУ фондам інжынерна-тэхнічнай літаратуры. Была адкрыта ў 1965 годзе, адначасова з пачаткам працы ўніверсітэта. Цэнтральная бібіятэка выконвае важнейшую задачу па ўкамплектаванню кніг, часопісаў, справаздач і іншых навуковых крыніц, абслугоўвае наведвальнікаў, а таксама ўключае ў сябе 9 іншых спецыялізаваных бібліятэк-філіялаў.