Царква Святога Іаана Хрысціцеля (Віцебск)

Страчаны помнік архітэктуры
Царква Святога Іаана Хрысціцеля
Царква Святога Іаана Хрысціцеля, аўтэнтычны выгляд
Царква Святога Іаана Хрысціцеля, аўтэнтычны выгляд
55°11′34″ пн. ш. 30°13′06″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Месцазнаходжанне
Стан страчана
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Царква Святога Іаана Хрысціцеля — помнік архітэктуры пачатку XIX стагоддзя ў Віцебску. Знаходзілася ў прадмесці Задунаўі, на Задунаўскай вуліцы[заўв 1]. Твор архітэктуры класіцызму. У 1839 храм быў перададзены Маскоўскаму патрыярхату, пасля чаго помнік да непазнавальнасці перабудавалі ў маскоўскім стылі. У 1950-я царкву зруйнавалі савецкія ўлады.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Абмеры царквы, 1818 г.
Абмеры царквы Іаана Хрысціцеля ў Віцебску, 1818 г.

Першая драўляная царква Яна Хрысціцеля знаходзілася на беразе ручая Дуная і ўпершыню ўпамінаецца ў інвентары 1618.

Цэркаў за Дунаем, заложане Святога Івана Красціцеля

Пад уладай Расійскай імперыі

Пасля першым падзеле Рэчы Паспалітай (1772), калі Віцебск апынуўся ў складзе Расійскай імперыі, царква працягвала дзеяць як уніяцкая. У канцы XVIII ст. драўляны будынак царквы згарэў у пажары. У 1808—1818 гадах вялося будаванне мураванай царквы. У вайну 1812 года будынак зруйнавалі. У 1813—1819 годзе на цяперашнім месцы збудавалі новую мураваную царкву, пазней — мураваную званіцу.

Праект маскоўскай перабудовы, 1878 г.
Праект маскоўскай перабудовы царквы Іаана Хрысціцеля ў Віцебску, 1878 г.

Пасля ліквідацыі Грэцка-каталіцкай (Уніяцкай) царквы ў 1839 расійскія ўлады адабралі будынак царквы ў Святога Пасаду і перадалі яго Урадаваму сіноду Расійскай імперыі. Пазней царкву да непазнавальнасці перабудоўвалі.

Мела прыпісныя цэрквы: мураваную Мікольскую Завіцбенскую, драўляны Пакроўскую ў Пушкарцове і Міхайлаўскую ў Скуловічах.

Найноўшы час

У 1930-я савецкія ўлады зачынілі царкву.

У Другую сусветную вайну будынак царквы быў пашкоджаны. У 1950-я савецкія ўлады зруйнавалі гэты помнік архітэктуры.

Архітэктура

Помнік архітэктуры класіцызму. Царква мела крыжова-купальны план. Над сяродкрыжжам узвышаўся купал.

Галерэя

Заўвагі

  1. Раён скрыжавання цяперашніх праспекта і 4-й вуліцы Фрунзе

Літаратура

  • Кулагін А. Праваслаўныя храмы на Беларусі: Энцыкл. даведнік. — 2-е выд. — Мінск: БелЭн, 2001. — 328 с.: іл. ISBN 985-11-0190-7.

Вонкавыя спасылкі

Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya