Цэнтральны нацыянальны камітэт (ЦНК; польск.: Komitet Centralny Narodowy, Centralny Komitet Narodowy, KCN) — тайны орган «чырвоных» па падрыхтоўцы да паўстання 1863—1864 гадоў. Ён быў павінны: пашырыць заканспіраваную сетку паўстанцаў, усталяваць нацыянальны падатак, склікаць нацыянальную паліцыю. 12 жніўня 1862 ЦНК абяцаў сялянам права ўласнасці на зямлю за выкуп, а таксама звярнуўся да яўрэяў — прызнаючы іх раўнапраўнымі чальцамі вольнага польскага грамадства. Заснаваны ў чэрвені 1862 на базе мэрыі горада Варшавы, з мэтай узяць пад кантроль усю падрыхтоўку да паўстання ў Царстве Польскім. Адозвай ад 1 верасня 1862 абвясціў сябе рэальнай уладай нацыі і патрабавала падпарадкавання з боку ўсяго грамадства.
Дзейнасць ЦНК
Друкаваны орган ЦНК — газета «Ruch».
Згодна з Маніфестам 22 студзеня1863 Цэнтральны Нацыянальны Камітэт абвясціў сябе Часовым нацыянальным урадам, дэкляраваў пачатак паўстання і вызваленне ад прыгону тых сялян, якія падтрымаюць паўстанне. Пасля падзення ў красавіку 1863 дыктатуры Марыяна Лангіевіча і пераходу ўлады ў рукі «белых» з 10 мая афіцыйна называецца Нацыянальны Урад (польск.: Rząd Narodowy).
Kizwalter T., Nałęcz T.: Historia Polski. Polska 1831—1939 («Historia» — Biblioteka Gazety Wyborczej t. 11), wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-84-9819-818-8;
Maroń J., Piotrowski J., Czapliński M., Rosik S., Fras Z.: Słownik Encyklopedyczny. Historia, wyd. Europa, 1999, ISBN 83-85336-95-8.