Чэчэнь
Ч́эчэнь (руск.: Чечень) — востраў у паўночна-заходняй частцы Каспійскага мора. Уваходзіць у склад Дагестана (Расія). Плошча - 102,8 км². Насельніцтва (2002 г.) - 214 чал. ГеаграфіяВостраў Чэчэнь знаходзіцца за 104 км на паўночны ўсход ад Махачкалы, адміністрацыйна ўваходзіць у склад Кіраўскага раёна гэтага горада. Аддзелены Чэ́чэньскім пралівам (каля 6 км) ад Аграханскага паўвострава. Узнік у сярэднявеччы ў выніку ваганняў узроўню Каспійскага мора, запасання на плыткаводдзі наносаў ракі Церак і марскіх плыняў. Абрысы Чэчэня значна змяняюцца і ў нашы дні. Даўжыня складае каля 18,7 км, найбольшая шырыня — 6,3 км. На ўсход і на поўдзень цягнуцца шырокія водмелі, сярод якіх вылучаецца шэраг дробных астраўкоў. Клімат умераны вільготны. Узімку сярэдняя тэмпература трымаецца каля +0,8 °C, улетку дасягае +24,8 °C. ПрыродаБольшая частка паверхні вострава з’яўляецца пясчанай пустыняй, аднак сустракаюцца забалочаныя ўчасткі і лугі. Каля ўзбярэжжа — зараснікі трыснёга. Распаўсюджаныя прадстаўнікі флоры — жытняк, тамарыск, бярозка, люцэрна, палын, салянка і інш. Фаўна бедная. Чэчэнь насяляюць зайцы, лісы, розныя птушкі, паўзуны і амфібіі. ГісторыяВостраў Чэчэнь вядомы з XVII ст., калі стаў важным прамежкавым пунктам для гандлёвых суднаў, што плавалі паміж Астраханю і Дзербентам. На Чэчэні спыняліся церскія казакі, якія займаліся пірацтвам. Мяркуецца, што назва вострава ўзнікла ад руск.: чечень ("круглы плецены палукашак"[1]). У 1863 г. на Чэчэні быў пабудаваны маяк. Сюды перасялялі рускіх сялян з цэнтральных губерній Расіі, а таксама карэнных жыхароў Каўказа. На паўднёвым захадзе ўзнікла сяло Востраў-Чэчэнь. У савецкі перыяд на востраве дзейнічала ваенная база. У наш час асноўным заняткам жыхароў Чэчэня з’яўляецца рыбалоўства. Працуюць школа і метэаралагічная станцыя. Зноскі
Спасылкі |
Portal di Ensiklopedia Dunia