Шалфей вешчуноў

Шалфей вешчуноў
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Ясноткакветныя Сямейства:  Ясноткавыя Падсямейства:  Nepetoideae Трыба:  Мятныя Падтрыба:  Salviinae Род:  Шалфей Падрод:  Calosphace Секцыя:  Tubiflorae Від:  Шалфей вешчуноў
Міжнародная навуковая назва
Salvia divinorum Epling & Játiva, 1962
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   506025 NCBI   28513 EOL   483858 GRIN   t:400324 IPNI   456121 TPL   kew-182532

Шалфей вешчуноў, або Шалфей наркатычны (Salvia divinorum) — від раслін з роду Шалфей, з лісця якога атрымліваюць псіхаактыўны галюцынаген дысацыятыўнай ўласцівасці сальвінарын-A. У субкультуры вядомы пад транслітарацыяй свайго лацінскага назову «сальвія дывінорум» або проста «сальвія».

Від Шалфей вешчуноў уваходзіць у род Шалфей (Salvia) падсямейства Nepetoideae сямейства Ясноткавыя (Lamiaceae) парадку Ясноткакветныя (Lamiales).

Асноўным шляхам увядзення сальвінарына ў арганізм чалавека з’яўляецца ўсмоктванне праз слізістыя абалонкі.

Вылучаюць два асноўных шляхі ўвядзення:

• Праз слізістую насаглоткі і бронхаў, праз удыханне дыму ад спальвання лісця. Дадзены спосаб некаторымі крыніцамі лічыцца найболей эфектыўным, хоць і прызнаецца, што ён не заўсёды зручны.
• Праз слізістую роту, праз разжоўванне сухога або свежага лісця. Наогул, сальвінарыны пад дзеяннем страўнікавага соку раскладаюцца, таму праглынутае лісце або экстракт не акажуць ніякага эфекту.

Часта пры ўжыванні сальвінарынаў выкарыстоўваюць стандартызаваныя і нестандартызаваныя экстракты. Экстракты з’ўляюць сабою выцяжку з шалфея вешчуноў, якая мае большую канцэнтрацыю сальвінарынаў, чым уласна лісце. Экстракты адрозніваюцца па ступені канцэнтрацыі і адпаведна азначаюцца: х5 — экстракт 5-разовай канцэнтрацыі ў параўнанні з сыравінай, х10 — 10-разовай, і г.д.

Ужыванне экстрактаў мае як перавагі, так і недахопы. Экстракты зручнейшыя за лісце ў выкарыстанні, захоўванні і перавозцы, але пры іх ужыванні цяжэй кантраляваць дозу ўжытага рэчыва, і магчымае ўзнікненне неспадзяваных ускладненняў.

Існуе, таксама, хімічна чысты сальвінарын-А. Яго ўжыванне звязанае з цяжкасцю дакладнага дазавання, бо дзейсная доза для чалавека складае, у сярэднім, 1-2 мг. З іншага боку, гэта дазваляе дамагчыся неабходных псіхадэлічных эфектаў, кантралюючы дозу сальвінарына, які паступае ў арганізм.

У Беларусі, па стане на май 2009, распаўсюд Salvia divinorum не забараняўся^[1]. У Аўстраліі, Бельгіі, Германіі, Даніі, Італіі, Іспаніі, Фінляндыі, Швецыі, Эстоніі, Японіі, з чэрвеня 2008 ЗША Сальвінарын А і Salvia divinorum занесеныя ў спіс падкантрольных рэчываў. У гэтых дзяржавах усталяваны адпаведныя меры кантролю за іх вытворчасцю і абаротам.^[2][3]. У Расіі з красавіка 2009^[4] забаронены свабодны распаўсюд Salvia divinorum і некаторых іншых раслінных прэпаратаў «з-за ўтрымання ў іх складзе атрутных рэчываў», хоць, па стане на чэрвень 2008, сальвія не ўваходзіла ў Спіс наркатычных сродкаў і псіхатропных рэчываў.